Γνωρίζοντας τους γειτόνους....

Κάλλιο (Βελούχοβο)

Το παλιό χωριό Βελούχοβο, βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων,οικισμός του Κλήματος από το 1912, αναγνωρίστηκε σε Κοινότητα το 1913. Μετονομάστηκε σε Κάλλιο το 1915 και πήρε το όνομα του από την αρχαία Καλλίπολη.

Από τα σπλάχνα των Βαρδουσίων κοντά στο χωριό ξεπέταγε το νερό της γνωστής πηγής, που επέτρεπε στους κατοίκους να διατηρούν πλούσια περιβόλια, με παντός είδους κηπευτικά και φρουτόδεντρα. Το 1980 όμως με τη δημιουργία της λίμνης του Μόρνου τα νερά κάλυψαν τον οικισμό και αναγκαστικά οι κάτοικοι μετακινήθηκαν κυρίως στην Αθήνα και μερικοί στο Λιδωρίκι.

Όσοι παρέμειναν, δημιούργησαν το νέο Κάλλιο, κοντά στη λίμνη. Μαζί με τα σπίτια, εξαφανίστηκε στα νερά και ο ναός της Ευαγγελίστριας. Αξιέπαινοι οι Καλλιείς, χωρίς καμιά άλλη οικονομική αρωγή και μόνο με τις εισφορές τους, ανανέωσαν την εκκλησία τους στο νέο οικισμό. Κοντά στον οικισμό βρίσκεται το εκκλησάκι της Θεοτόκου, που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου, ψηλά πάνω στην πλαγιά ο Αϊ – Γιάννης, που γιορτάζει στις 29 Αυγούστου και γραφικό εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου, που είχαν κάνει οι Αδελφοί Πάνου, πάνω στον ιστορικό λόφο.

Βορειοδυτικά από το Κάλλιο βρίσκεται η πηγή από την οποία υδρευόταν το αρχαίο Κάστρο. Εκεί σώζονται τα ερείπια του ναού του Αγ. Νικολάου. Σε αυτό το ναό – ή σε κάποιον άλλο ναό του Κάστρου – λειτουργούσε ο Δεσπότης Λιδωρικίου, όταν είχε έδρα το Βελούχοβο. Κοντά στο Κάλλιο και το ποτάμι, υπήρχε τοποθεσία με το όνομα «Επισκοπή».

Στο στενό πέρασμα του Μόρνου κοντά στα Χάνια του Βελούχοβου, υπήρχε λιθόκτιστη (πιθανότατα βενετσιάνικη), θολωτή γέφυρα που βυθίστηκε στα νερά, η οποία αναφέρεται και στα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη. Κοντά εκεί υπήρχε και ο οικισμός «Χάνια Στενού», που εξαφανίστηκε κι αυτός ενώ στο Κλήμα και στο Βελούχοβο έστηνε κατά καιρούς το στρατόπεδό του ο Σκαλτσοδήμος.

Το Κάλλιο ήταν σίγουρα το πιο όμορφο χωριό της κοιλάδας που σκεπάστηκε από τα νερά της λίμνης,μάλιστα στις ομορφιές του αναφέρονται και διάφοροι περιηγητές ,όταν μάλιστα ήταν υπό την κυριαρχία του Αλή  Πασά  οι γιοι του το προτιμούσαν για τις καλοκαιρινές διακοπές τους.