Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

ΣΤΑ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΑΚΗΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΤΕΦΟΣ,ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ.

ΜΠΕΡΤΣΙΑΣ Γ.,ΚΡΑΝΙΑΣ Γ.

Ο Μερτσιάς Γεώργιος με τους γονείς του ,(1952;)

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019

Σήμερα τάφηκε στο νεκροταφείο του χωριού μας η Πηνελόπη Κοντογιάννη. Η κυρά Πηνελιώ ήταν  μια πραγματική αρχόντισσα , που είχε την ατυχία να χάσει τον άνδρα της, που υπηρετούσε ως στρατιώτης στον εμφύλιο το 1949. Πάλεψε ομως σκληρά και αξιοπρεπώς  για να μεγαλώσει σωστά τον γυιο της, τον Γιάννη . Είχε την ευτυχία να δει το γυιο της να μεγαλώνει και να προκόβει , να χαρεί εγγόνια και δισέγγονα και να φύγει από αυτό τον κόσμο λίγο πριν κλείσει τα 100.
Αιώνια η μνήμη της,  θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της ,να είναι καλά , να τη θυμούνται .

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Η Αγνωστη Αρχαία Ελλάδα!


Το προσβλητικό προσωνύμιο των ΟΖΟΛΩΝ Λοκρών και τα μαύρα τους πλοία.

Ο Ηρόδοτος (αλλά και μετέπειτα άλλοι συγγραφείς και οδοιπόροι), αναφέρεται  στην ΕΣΠΕΡΙΑ Λοκρίδα με το προσβλητικό και υποτιμητικό προσωνύμιο "ΟΖΟΛΊΑ". Υπαινίσσεται δε ότι οι κάτοικοί της είναι ημιβάρβαροι (τρομάρα του) και ότι βρωμοκοπούν, μιας κι έχουν άγνοια της ένδυσης με υφάσματα,  και ντύνονταν με τομάρια που τα φορούσαν κατάσαρκα,  το δε δέρμα τους έπαιρνε  απαίσια μυρωδιά.

Πέρα από το ρατσιστικό και υποτιμητικό του ονόματος η πραγματικότητα ήταν διαφορετική....

Η πρωτεύουσα της "Οζολίας" Λοκρίδας ήταν η Άμφισσα, αλλά και το κυριότερο λιμάνι της περιοχής ήταν η Ναύπακτος, όπου οι "Οζολοί" Λοκροί έφτιαχναν τα πλοία του στόλου τους

Κοντά στην Ναύπακτο υπήρχε η πόλη Χαλκίς και ο λόφος Ταφίασσος όπου -λέγανε- ότι βρίσκονταν οι τάφοι των κενταύρων που τα σώματα τους που είχαν αποσυντεθεί και ανάβλυζε ένα δύσοσμο "νερό".  Αυτό πιθανά να είναι και το αίτιο του ονόματος των Οζολών Λοκρών.

Ήταν χαρακτηριστικό ότι τα πλοία των Λοκρών που έφτιαχναν αποκλειστικά στην Ναύπακτο ήταν Μαύρα (Όμηρος αλλά και μετέπειτα αναφορές).

Όλα αυτά αν τα συνδυάσεις καταλαβαίνεις εύκολα ότι τα πλοία ήταν "καλαφατισμένα" με πίσσα που προφανώς προμηθεύονταν από τις πηγές του λόφου της Ταφίασσου με το βρωμερό "νερό".

Όλα τα άλλα πλοία των Ελλήνων είχαν τις "φυσιολογικές" φθορές, μιας και ήταν άβαφα. Τα πλοία των Λοκρών είχαν μεγαλύτερη "διάρκεια ζωής" μιας και ήταν εμποτισμένα με πίσσα.

Δεν έφτιαχναν μόνον πολεμικά πλοία αλλά και εμπορικά. Προφανέστατα είχαν και "παραγγελίες" από άλλους καπεταναίους και άλλες πόλεις.

Λόγω της χρήσης της πίσσας ΌΖΕ (έζεχνε) όλη η περιοχή των ναυπηγείων αλλά και οι καραβομαραγκοί...

Έτσι "κόλλησε" το παραγκόμι στους κατοίκους....



Οι πηγές αυτές, μετά από 2500 χρόνια έχουνε κλείσει και στερέψει λόγω των σεισμών. Μην σας φαίνεται παράξενο γιατί έχουμε σποραδικές ιστορικές αναφορές για την ύπαρξη τέτοιων "πηγών" στην ευρύτερη περιοχή, μιας κι ο Παρνασσός είναι ένα γιγαντιαίο "ανενεργό'" Ηφαίστειο. Άλλωστε από την άλλη πλευρά του Παρνασσού στις Θερμοπύλες  που βρίσκονταν στα εδάφη των "εξαδέλφων" Οππούντιων Λοκρών, συνέλεγαν το πολύτιμο "Θείον" - το θειάφι.