Ανδρέας Καραμπέτσος, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ

 αντιγραφή από το blog του αείμνηστου ΚΩΣΤΑ ΚΑΨΑΛΗ

 

 

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ.......

Αυτό αδέρφια , είναι το καλλιτεχνικό εργαστήρι του Ανδρέα Καραμπέτσου , στολίδι γιά τον ...Αντώνη μα και γιά το ...Λιδορίκι....

Το ωραίο μαγαζί και στο βάθος η παλιά μας βρύση , ο Αντώνης ....

Ο δημιουργός επί το...έργον , η φωτογραφία αδέρφια βγήκε εν αγνοία του Ανδρέα , του ζητάμε ...συγγνώμη...

Χειροποίητα κοσμήματα , απ' τα χέρια του καλλιτέχνη....υπέροχα....

Μιά ακόμα γωνιά του εργαστηριού , όπου και να κοιτάξεις γοητεύεσαι....

Εκπληκτικής ομορφιάς και τέχνης , δημιουργία...αριστούργημα....

Συλλεκτικά μαχαίρια , και τόσα άλλα έργα τέχνης , δια χειρός..Ανδρέα ...φυσικά .

Οι πρώτες...ύλες του δημιουργού , καμαρώστε τις πιό πάνω...κομψοτεχνήματα....

Μπαίνοντας στο Λιδορίκι , αγαπημένοι μας φίλοι , εκεί πλάι στην πανέμορφη πέτρινη παλιά βρύση του Αντώνη , και τον ..γεροπλάτανο , που ποιός ξέρει πόσα χρόνια φυλάει...καραούλι , εκεί λοιπόν στο παλιό στέκι του...Λούη , που όσοι τόζησαν στις παλιές του δόξες το..νοσταλγούν , στη δεξιά πλευρά , περιμένει τους επισκέπτες του χωριού μας μιά
πολύ..ευχάριστη έκπληξη ....
Ένα ..σεμνό μαγαζί , χωρίς..φρου-φρου κι' αρώματα , με ένα ακόμα πιό...σεμνό ιδιοκτήτη , τον Ανδρέα Κραμπέτσο , ένα σαρανταοχτάρη...έφηβο ( πως περάσανε τα...χρόνια.. ) , που με το μεράκι και το ταλέντο του , φτιάχνει αριστουργήματα , δίνοντας , σ' άψυχα και...άχρηστα η άνευ..αξίας γιά πολλούς , υλικά μορφή , πνοή ..ζωή....
Ρίζες δέντρων , ξεβρασμένες σε κάποια..όχθη του Μόρνου και της λίμνης , κομμάτια δεντροκορμών , κλωνάρια απλά , που δεν τους δίνεις καμμιά σημασία , στα χαρισματικά χέρια του Ανδρέα , παίρνουν...ζωή , αποκτούν φυσιογνωμία..προσωπικότητα , αλλά και ..κομμάτια μέταλλου , ατσαλιού , μεταμορφώνονται σε..εκπληκτικής ομορφιάς χειροποίητα μαχαίρια , όοοχι αδέρφια , δεν είναι...μαχαιροβγάλτης ο Ανδρέας .. είναι όμως ένας καλλιτέχνης...μαχαιρο..φτιάχτης , και τι δεν φτιάχνει , κοσμήματα , διάφορα..αξεσουάρ , πρωτότυπα..φωτιστικά και...γκλίτσες , ναι ..αγκλίτσες , όπως τις λέμε στα...Λιδορικιώτικα .
Γεννημένος καλλιτέχνης ο φίλος Ανδρέας , έχει το χάρισμα να μπορεί να δίνει ...ζωή κι' ομορφιά σ' άψυχα , ασήμαντα υλικά , αυτοδίδακτος , με το..σαράκι της καλλιτεχνικής δημιουργίας , ασχολείται πάνω από 15 χρόνια με το σκάλισμα του ξύλου , την...ξυλοσύνθεση και κάνει πραγματικά θαύματα .
Τον θυμάμαι , μικρό παιδί ...διαολάκι , κι' αργότερα στο ξεκίνημά του με τις εκπληκτικές ..ριζοξυλοσυνθέσεις , κάποια μάλιστα περίοδο είχε στην Αθήνα , κάπου στο Βύρωνα , και μαγαζί δώρων , τώρα έχει μόνιμα εγκατασταθεί στο χωριό μας , έχει αφοσιωθεί σ' αυτό που αγαπάει επεκτείνοντας όμως τις δραστηριότητές του και στα ...μαχαίρια , μην πάει ο νους σας αδέρφια στα...μαχαίρια , τα λεγόμενα Κρητικά , της σειράς , τα κοπιαρισμένα , τα..βιομηχανικά , .οοοχι μιλάμε γιά μαχαίρια με..προσωπικότητα , με ταυτότητα , φτιαγμένα με μεράκι με το χέρι , όπως το διαβάζετε , με το χέρι , του Ανδρέα φυσικά .
Παράλληλα , διδάσκει την Αγγλική γλώσσα , έζησε αρκετά χρόνια στον Καναδά , και απ' το 2000 , άνοιξε αυτό το καλλιτεχνικό εργαστήρι , που γιά το χωριό μας είναι πραγματικό στολίδι , χωρίς ..φανφάρες , προβολές και...παραμύθια , σεμνό κι'..αθόρυβο το μαγαζί σαν τον ιδιοκτήτη , δημιουργεί ο Ανδρέας , τα κομψοτεχνήματά του .
Το σημερινό μας αφιέρωμα στον Ανδρέα Καραμπέτσο , αδέρφια , δεν έχει ( προς..Θεού ) την έννοια της διαφήμησης , η σελίδα μας δεν κάνει ...διαφημήσεις , απλώς εντυπωσιασμένοι , απ' τις δημιουργίες του φίλου και χωριανού μας , και επειδή θεωρούμε την δημιουργία , οποιαδήποτε δημιουργία , απ' την ...μικρή καρφίτσα ως το καλύτερο καλλιτεχνικό έργο , το υπέρτατο ανθρώπινο έργο , πιστεύουμε πως ήταν υποχρέωσή μας να προβάλλουμε αυτό το κομμάτι της Λιδορικιώτικης ζωής , ενημερώνοντας παράλληλα τους μέλλοντες επισκέπτες του χωριού μας , που...αυξάνοντα..ραγδαία , γιά κάτι που ενδεχομένως δεν γνωρίζουν , πως δηλαδή εκτός από...ψιμοτύρι και...κοντοσούβλι έχουμε κι' άλλα να...επιδείξουμε , που..δυστυχώς δεν τα γνωρίζουν ούτε οι..Λιδορικιώτες.. όλοι , γιά την ιστορία σας αναφέρω πως σήμερα το πρωί που μιλούσαμε με τον Ανδρέα , σταμάτησε ένα αυτοκίνητο , βγήκαν δυό κυρίες , μπήκαν στο μαγαζί και τι ζήτησαν αγαπημένοι μου φίλοι ; ρώτησαν αν έχουμε...ψωμί , προσωπικά τάχασα , οι κυρίες ενημερώθηκαν για το..είδος του μαγαζιού , έμειναν άφωνες απ' την ομορφιά των εκθεμάτων και...ξέχασαν το...ψωμί , και φυσικά γοητεύτηκαν απ' τα...θεάματα , ο Ανδρέας βλέποντας την απορία μου , για το..ψωμί , μου εξήγησε , αφού έφυγαν οι κυρίες , πως αυτό γίνεται σχεδόν καθημερινά , από περαστικούς φυσικά , το αναφέρω αυτό γιά να καταλάβετε πως η...σεμνότης έχει το..τίμημά της...
Γιά των..γραφομένων μας το...αληθές , αδέρφια , έχουμε και κάποιες φωτογραφίες απ' τα έργα του Ανδρέα , δέστε τες , λείπει βέβαια φωτογραφία απ' το σήμα..κατατεθέν της...περιοχής μας , της...Α Γ Κ Λ Ι Τ Σ Α Σ , δυστυχώς δεν είχε καμμιά..έτοιμη , μην ανησυχείτε όμως , σύντομα θα την ...έχετε , ολίγη..υπομονή....

Α...μην το..ξεχάσουμε , όταν επισκεφτείτε το εργαστήρι του Ανδρέα , εστέ...εγκρατείς , γιατί θα τα θέλετε..όλα......

Η γέφυρα του Στενού σκεπάζεται από τα νερά της λίμνης (1979)

 

Η φωτογραφία είναι από το βιβλίου του Ν. Πάνου: η νερομάννα της Αθήνας 

Πόσοι άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους στα έργα της κατασκευής της λίμνης του Μόρνου;

 Από το βιβλίο του Ν.Πάνου: «η νερομάννα της Αθήνας» 

Το παρακάτω γράμμα του προέδρου της κοινότητας Καλλίου απευθύνεται στον συγγραφέα Νίκο Πάνου.

Αθήνα 2-4-1984

Αγαπητέ Νίκο 

Εις το έργο του φράγματος Μόρνου σκοτώθηκαν οκτώ εργάτες, ένας από αυτούς ήτο ο Χρήστος Βασίλ. Στάγιας από το Κάλλιον της Δωρίδος,

 οι άλλοι ήτο από άλλες περιφέρειες και δεν γνωρίζω το ονοματεπώνυμο των 

Εις την  γαλαρία της Γκιώνας του έργου 125, από το Λιδωρίκι σκοτώθηκεν ο Γιώργος Κολοκύθας την 4-12- 1975 από τον Κόκκινο και τραυματίστηκε σοβαρά και έγινε ανάπηρος ο Αθανάσιος Κολοκύθας από τον Κόκκινο τον Αύγουστο 1975

 με εκτίμηση και αγάπη 

Λουκάς Καράτζαλος

Δυο είναι από τον Κόκκινο…

Αποχαιρετισμός αναχωρησάντων (Θύμιος Καραμπέτσος -τού Ρέντζου-)

 Πριν μια βδομάδα πέθανε στην πόλη Κενόρα του Οντάριο στον Καναδά ο Θύμιος Καραμπέτσος του Ιωάννη (του Ρέντζου) ετών 75. Ο Θύμιος γεννήθηκε στο χωριό μας όπου έζησε τα παιδικά του πριν η οικογένεια του εγκατασταθεί στο Λιδωρίκι. Αργότερα μετανάστευσε στον Καναδά. Πριν 4 χρόνια είχε πεθάνει και ο δίδυμος αδελφός του ο Γιώργος. 

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του  

Αιώνια η μνήμη του  

Βελούχι (Κάλλιο): «βυθισμένες» εικόνες

 

 Απεβίωσε στο Λιδωρίκι η Αθανασία Κολοκύθα του Γεωργίου, πλήρης ημερών. Η κηδεία της έγινε στη στον Κόκκινο στις 15-03-2022. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

Η Αθανασία με καταγωγή από το Τρίστενο ήταν γυναίκα του αείμνηστου  Γιώργου  Κολοκυθά που είχε χάσει  την ζωή του κατά τις εργασίες για την κατασκευή της λίμνης του Μόρνου.

Ετυμολογία του επωνύμου: Μπερτσιάς

 

Από το βιβλίο του αείμνηστου δασκάλου από την Ελατόβρυση Θεόδωρου  Παπαδογεωργόπουλου ,σελίδα 392.

Ο γενάρχης των σημερινών Μπερτσαίων μάλλον  δε λεγόταν Μπερτσιάς. Πως λεγόταν μας είναι άγνωστο. Το επώνυμο Μπερτσιάς δόθηκε κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες: Ο Μπερτσιάς  καταγόταν από ένα χωριό της Δωρίδας, πιθανότατα το χωριό Πέντε Όρια. Όταν μεγάλωσε άρχισε να τον ενδιαφέρει πολύ ο αγώνας για την ελευθερία της πατρίδας. Είχε όπως φαίνεται έμφυτη την επιθυμία της ελευθερίας και συνέλαβε ένα σχέδιο να βοηθήσει κι αυτός όσο περισσότερο μπορούσε γι’ αυτό το σκοπό. Κατάρτισε μικρή κλέφτηκε ομάδα και άρχισε αμέσως τον αγώνα εναντίον των Τούρκων. Με την ομάδα του κινείται πολύ γρήγορα, τόσο στην πεδινή όσο και στην ορεινή Δωρίδα καθώς επίσης και στα Γκράβαρα. Όπως ήταν γρήγορος, δραστήριος και αποφασιστικός, έγινε το φόβητρο των Τούρκων. Στο διάστημα της αρχηγίας του έδωσε πολλές και αποφασιστικές μάχες εναντίον των Τούρκων. Ήταν κάπως ψηλός. Έτρεφε μεγάλη γενειάδα και μεγάλα μουστάκια ξανθού χρώματος. Τα φουντωτά ξανθά μουστάκια του έμοιαζαν με φούντες των καλαμποκιών,τις μπερτσιές όπως τις λένε οι χωρικοί. Για το λόγο αυτό τα παλικάρια του τον βάφτισαν καπετάν Μπερτσιά. Το παρατσούκλι αυτό φαίνεται ότι του άρεσε κι αυτουνού και έμεινε οριστικά πλέον Μπερτσιάς. Ίσως λίγο πριν βγει στο βουνό κατά τη διάρκεια του αγώνα του παντρεύτηκε και απέκτησε κατά την παράδοση τέσσερα με πέντε αγόρια. Ο Μπερτσιάς από την πορεία των γεγονότων συμπεραίνουμε ότι θα γεννήθηκε  γύρω στο 1770 με 1775, την δε ομάδα του την κατάρτισε κατά τα έτη 1795 -1805. Πήρε μέρος με την ομάδα του στη μάχη στα Κράβαρα  κοντά στο Γρηγόρι όπου έγινε μεγάλος χαλασμός των Τούρκων. Από τη μάχη αυτή πήρε και η περιφέρεια της ορεινής Ναυπακτίας το όνομα Κράβαρα. Το ένα από τα παιδιά του ονομάστηκε Φώτης, αυτό όταν μεγάλωσε το πήρε στην ομάδα του. Το έτος 1821 ήταν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής κοντά στην Βοΐτσα όπου  έγινε η μεγάλη συγκέντρωση καπεταναίων και προυχόντων των περιφερειών Ναυπακτίας, Δωρίδας και Παρνασσίδας για να αποφασιστεί η επανάσταση στην Δυτική Ελλάδα. Πήρε μέρος και αυτός  μαζί με το γιο του Φώτη. Γνωρίζουμε τις αποφάσεις που πήρε το συνέδριο αυτό στην περιφέρεια Κραβάρων όπου  ο στρατηγός ανέλαβε ο  Ανδρίτσος Σιαφάκας. Ο Μπερτσιάς φαίνεται είτε για ηλικία του, τότε ήταν γύρω στα 50 με 55, είτε γιατί είχε κουραστεί πολύ απεχώρισε από τον αγώνα και παράδωσε στον Σιαφάκα τον γιο του Φώτη. Πραγματικά τον Φώτη τον βρίσκουμε στους καταλόγους των παλικαριών του Σιαφάκα. 

Μετά την απελευθέρωση ο Φώτης  αποστρατεύτηκε και παρέμενα στο χωριό μόνιμα, παντρεύτηκε και έγινε ο πρόγονος των σημερινών Μπερτσαίων. Απόγονοι του υπάρχουν σήμερα στο χωριό και στην Ναύπακτο. Ο πατέρας του Φώτη όπως πιο πάνω γράφουμε έκανε 4-5 αγόρια, ο ίδιος κατά πληροφορίες  εγκατέστησε από ένα παιδί σε διάφορα χώρια. Ένα το εγκατέστησε  στο χωριό Γρηγόρι.  Απο αυτόν  σήμερα υπάρχουν στο Γρηγόρι  απόγονοι, στο Ευπάλιο Δωρίδας και στην Αθήνα. Τα άλλα 2- 3 αγόρια εγκαταστάθηκαν σε χωριά της ορεινής Δωρίδας, στην Γρανίτσα κι ίσως έναν  στο χωριό Πέντε Όρια.

Απόσπασμα από το βιβλίο του αείμνηστου δασκάλου από την Ελατόβρυση Θεόδωρου  Παπαδογεωργόπουλου .

1950, φωτογραφία από το δημοτικό σχολείο

 

1950

Δημοτικό Σχολείο Κοκκίνου,  

 δεξιά: Βασίλειος Καραμπέτσος (πρόεδρος), Κ.Καραγκούνης (δάσκαλος), Θ.Κοράκης, 

αριστερά: Χαρ. Κοράκης, Νικ. Λούτσοβος , τους υπόλοιπους ποιός τους γνωρίζει;;

φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο του ΘΑΝΑΣΗ ΣΤΕΦΟΥ

 

 

Πριν δημιουργηθεί η λίμνη του Μόρνου