Καλλίστη: ένα βιβλίο εμπνευσμένο από το δικό μας Κάλλιο - Βελούχι-

 

2010.  Κ. Σ. ΜΠΕΡΤΣΙΑΣ,  Γ.Η. ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΣ,  ΘΥΜΙΟΣ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Οι νέοι κοινοτάρχες στη Δωρίδα

Καλή θητεία σε όλους τους κοινοτάρχες μας !!

Αμυγδαλιά: Τσέλλου Γεωργία (Γιαννόπουλος)

Γλυφάδα: Τρίγκας Κωνσταντίνος (Καπεντζώνης)

Διακόπι: Ταλάντης Ιωάννης (Γιαννόπουλος)

Ερατεινή: Κατσούλης Θοδωρής (Γιαννόπουλος)

Ευπάλιο: Πετρόπουλος Κωνσταντίνος (Γιαννόπουλος)

Καλλιθέα: Μπάκας Ιωάννης (Γιαννόπουλος)

Καστράκι: Χάρος Ιωάννης (Γιαννόπουλος)

Κλήμα Ευπαλίου: Αναδιώτης Ιωάννης (Γιαννόπουλος)

Λιδωρίκι: Λαγγουράνη Αργυρώ (Γιαννόπουλος)

Μαλάματα: Αποστολάτος Βασίλης (Γιαννόπουλος)

Μαλανδρίνο: Ρήγας Θανάσης (Γιαννόπουλος)

Μαναγούλη: Κόκλας Σπύρος (Γιαννόπουλος)

Μαραθιάς: Τριανταφύλλου Θεοχάρης (Γιαννόπουλος)

Μοναστηράκι: Τσιγάρας Αριστομένης (Γιαννόπουλος)

Πεντάπολη: Μπάκας Ιωάννης (Γιαννόπουλος)

Ποτιδάνεια: Παπαγεωργίου Θανάσης (Καπεντζώνης)

Σεργούλα: Ανδρίτσος Αχιλλέας (Γιαννόπουλος)

Τείχιο: Καραίνδρος Ευάγγελος (Γιαννόπουλος)

Τολοφώνα: Στρούζας Παναγιώτης (Γιαννόπουλος)

Τρίκορφο: Βίτσας Κώστας (Καπεντζώνης)

Φιλοθέη: Θεοδωρόπουλος Βασίλης (Γιαννόπουλος)

Άβορος: Δούκας Γιάννης (Καπεντζώνης)

Αλποχώρι: Μπαρμπούτης Δημήτρης (Καπεντζώνης)

Αρτοτίνα: Χριστοδούλου Γιάννης (Γιαννόπουλος)

Βραΐλα: Γεωργουσόπουλος Θανάσης (Καπεντζώνης)

Δάφνος: Παπανδρέου Παντελής (Γιαννόπουλος)

Διχώρι: Κουτσόπουλος Δημήτρης (Καπεντζώνης)

Δροσάτο: Παπαϊωάννου Παναγιώτης (Γιαννόπουλος)

Δωρικό: Δούκας Νεκτάριος (Γιαννόπουλος)

Ελαία: Πατρινός Γιώργος (Καπεντζώνης)

Ζωριάνος: Ανδρεόπουλος Θανάσης (Γιαννόπουλος)

Κάλλιο: Γεροδήμος Απόστολος (Γιαννόπουλος)

Κάμπος: Παπανδρέου Δημήτρης (Γιαννόπουλος)

Καρούτες:  Μούρτος Γιάννης (Καπεντζώνης)

Κερασιές: Γκάνος Νικηφόρος (Καπεντζώνης)

Κόκκινος: Καραμπέτσος Βασίλης (Καπεντζώνης)

Κονιάκος: Μίχος Γιάννης (Καπεντζώνης)

Κουπάκι: Κοίνης Επαμεινώνδας (Καπεντζώνης)

Κριάτσι: Φλώρος Δημήτρης (Γιαννόπουλος)

Κροκύλειο: Αυγερόπουλος Κώστας  (Καπεντζώνης)

Λευκαδίτι: Λακαφώση Ιφιγένεια (Γιαννόπουλος)

Μακρινή: Αναδιώτης Κώστας (Γιαννόπουλος)

Μηλέα: Γκίκας Χαράλαμπος (Γιαννόπουλος)

Παλαιοξάρι: Ανδρεόπουλος Γιώργος (Γιαννόπουλος)

Πάνορμος: Μάμμαλης Βασίκης (Γιαννόπουλος)

Πενταγιοί: Καραδήμας Δημήτρης (Καπεντζώνης)

Περιβόλι: Καλλιαντέρης Θεμιστοκλής (Γιαννόπουλος)

Περιθιώτισσα: Σταθόπουλος Δημήτρης (Γιαννόπουλος)

Πύργος: Μελίστας Τάσος  (Καπεντζώνης)

Στίλια: Παπανακλής Γιώργος (Γιαννόπουλος)

Συκιά: Βλάχου Ελένη (Καπεντζώνης)

Σώταινα: Φάκος Παναγιώτης (Γιαννόπουλος)

Τριζόνια: Νικολακόπουλος Αλέξανδρος (Γιαννόπουλος)

Τρίστενο: Νικολέτος Φώτης (Γιαννόπουλος)

Υψηλό Χωριό: Θεοχάρης Ευθύμιος (Γιαννόπουλος)

Αξέχαστοι Κοκκινιώτες

 

Μπερτσιάς Γεωργιος και Θύμιος Καραγιάννης 

Αποχαιρετισμός Αναχωρησάντων ( Κωνσταντίνος Γ. Στέφος)

 Αποχαιρετισμός απο την κόρη του Καίτη:

Έφυγε την Παρασκευή  για το "μεγάλο ταξίδι" ο μπαμπάς μου ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦΟΣ του Γεωργίου. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 24/10, στις 12:00 στο Νεκροταφείο Νέας Σμύρνης.  Αν κι έφτασε ψηλά (αντιστράτηγος ε.α. ΕΛ.ΑΣ.) δεν ξέχασε ποτέ το χωριό του,  το αγαπημένο του Λούτσοβο, - μικρό Παρισάκι το έλεγε.  Έχασε μικρός τον πατέρα του, έζησε τη σκληρότητα της ορφάνιας και  τη φρίκη του πολέμου, της Κατοχής, της πείνας.  Τυχερός όμως γιατί ήταν μέλος μιας υπέροχης οικογένειας, με μία εκπληκτική μάνα την Αικατερίνη και 3 ακόμη αδέλφια την Βασιλική, τον Χαραλάμπη, τον Θανάση, που ήταν τόσο αγαπημένα και δεμένα μεταξύ τους. Αυτή η οικογένεια είναι φωτεινό παράδειγμα για μένα για το τί μπορεί να κάνει ο άνθρωπος εάν έχει πίστη, αγάπη, ήθος, ικανότητες και διάθεση να αγωνιστεί. Πάλεψε λοιπόν στη ζωή του, τελείωσε- αριστούχος- τις 3 Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων κι έφτασε πολύ ψηλά. Από μικρή τον θυμόμουν πάντα Διοικητή σε διάφορα Παραρτήματα Ασφαλείας. Έβλεπα έναν αξιωματικό αξιοπρεπή, νέο, όμορφο, λεβέντη, προστατευτικό και τον καμάρωνα γιατί ήταν ο μπαμπάς μου.  Όσοι τον γνώρισαν λένε ότι πάνω απ' όλα ήταν Άνθρωπος, έντιμος, ηθικός, προστατευτικός, οικογενειάρχης, ζεστός συγγενής χωρίς έπαρση, απλά στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις. Πόσους ανθρώπους βοήθησε, σε πόσους στάθηκε δίπλα..  Εμάς τα παιδιά του μας μεγάλωσε με πολλή αγάπη, φροντίδα και κόπο και μας δίδαξε πολλά και καλά πράγματα. Διέγραψε μια λαμπρή πορεία στην Αστυνομία κι όταν βγήκε στη σύνταξη, είχε και κάποιες επαγγελματικές  προτάσεις, όμως όπως έλεγε "εγώ πλέον αποστρατεύτηκα, κρέμασα τη στολή μου, είμαι μόνο συνταξιούχος". 

Μπαμπά μου, ήσουν πάντα "πατρικός" προς όλους. Τη μαμά, τον Νίκο, εμένα, τα αδέλφια σου, τους συγγενείς, τους φίλους. Για μένα είσαι αναντικατάστατος. Σ ευχαριστώ για όλα.. Να προσέχεις και να με προσέχεις..

ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ...

Μπαμπά μου,  λατρεμένε μου μπαμπά, σε αποχωρίζομαι την Τρίτη 24/10,  στις 12 το μεσημέρι στο Κοιμητήριο Νέας Σμύρνης..

Αποχαιρετισμός αναχωρησάντων ( Νικόλαος (Νικ) Κοράκης)

Ένας ακόμη χωριανός μας έφυγε για το μεγάλο ταξίδι..

Ο Νίκος Κορακης που γενήθηκα στις  10 Ιουνίου 1931.

Με πολλή αγάπη, περιτριγυρισμένος από τη σύζυγό του και τα παιδιά του, ο Νικ Κοράκης πέθανε ειρηνικά στο νοσοκομείο Humber River στις 4:30 μ.μ.στις 10 Οκτωβρίου 2023. Ο Νίκος Κοράκης ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος που πάντα έβαζε την οικογένειά του πάνω από όλα. Ήταν ένας στοργικός πατέρας, σύζυγος, παππούς και αγαπημένο μέλος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Νικ ήταν γενναίος, έντιμος και ευγενικός. Ήταν σοβαρός άνθρωπος αλλά είχε πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη του. Ο Νικ γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1931 στο μικρό αγροτικό χωριό Κόκκινος. Ήταν γιος του Θεμιστοκλή και της Τασίας (Καραμπέτσας) και ήταν το έβδομο από τα οκτώ παιδιά. Είχε προηγηθεί ο θάνατος από τους γονείς του και όλα τα αδέρφια του, Βασιλική, Παπασπύρος, Πηνελόπη, Σπυριδούλα, Δημήτρη, Γιώργο και Θεόδωρο. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα ρίχτηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Είχε καταστροφικές οικονομικές επιπτώσεις στις οικογένειες, οπότε αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ο Νικ άφησε την Ελλάδα και μετανάστευσε στον Καναδά. Έφτασε στο Χάλιφαξ το 1950 σε ηλικία 19 ετών. Εργάστηκε πολύ σκληρά σε έναν σιδηρόδρομο στο Γουίνιπεγκ και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο όπου εργάστηκε στον ξενοδοχειακό κλάδο. 

Ο Νικ υποστήριξε τον αδελφό του Τεντ για να έρθει στον Καναδά το 1955. Το 1957 μετακόμισε στο Τορόντο όπου έφερε πολλά ξαδέρφια από την Ελλάδα. Πάντα βοηθούσε την οικογένειά του που είχε ανάγκη και έδινε τόπο στις δικές τους ελπίδες και όνειρα. Ο Νικ επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου γνώρισε τη Ζωή, και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Παντρεύτηκαν το 1971 και μετά μετακόμισε στο Τορόντο. Ξεκίνησαν μια όμορφη κοινή ζωή και μεγάλωσαν τα δύο τους παιδιά, τον Θέμη και τη Σούλα. Ο Νικ εργάστηκε στο αεροδρόμιο ως διακομιστής για περισσότερα από 20 χρόνια, όπου η υπηρεσία και η αφοσίωσή του τιμήθηκαν με πολλά βραβεία.

Ήταν ένας απλός, τίμιος άνθρωπος και δεν απαιτούσε πολλά περιττά πράγματα στη ζωή. Ήταν έξυπνος, αποταμίευε τα χρήματά του, αγαπούσε την κηπουρική και την κονσερβοποίηση των καρπών του κόπου του και μοιραζόταν με άλλους. Υπήρχαν πολλά απίστευτα ταξίδια στο Μίσιγκαν και στην Ελλάδα για να επισκεφθείτε και να επανασυνδεθείτε με την οικογένεια. Αγαπούσε όλα τα αδέρφια, τις αδερφές, τα ανίψια, τους ανιψιούς, τα ξαδέρφια και τους φίλους του με όλη του την καρδιά. Ο Νικ πάλεψε με το λέμφωμα Non-Hodgkin το 2009, βγήκε δυνατός και το νίκησε. Αργότερα διαγνώστηκε με Αφασία το 2015. Ο Νικ έμεινε από τη σύζυγό του Ζωή (Ζαχαροπούλου), τα δύο παιδιά του Θεμιστοκλή και Χρυσούλα (Scott) και ήταν περήφανος παππούς του Alexander Nicholas Burgess. Ο Αλέξανδρος ήταν το καμάρι και η χαρά του και έλαμπε κάθε φορά που τον έβλεπε. Περιττό να πούμε ότι ο Αλέξανδρος έφευγε πάντα με μια τσέπη από την Παππού. Είμαστε τόσο ευλογημένοι με υπέροχη οικογένεια και φίλους. Σας ευχαριστούμε για την αγάπη και την υποστήριξη όλων! ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

Αποχαιρετισμός αναχωρησάντων (Κώστας Ανέστος)

  Έφυγε από τη ζωή ο χωριανός μας ο Κώστας Ανέστος, ο δάσκαλος. Ο Κώστας ήταν ένας εξαίρετος άνθρωπος, με πολύ αγάπη για το χωριό μας, ένας από τους πιο αγαπητούς συγχωριανούς μας που η πραότητα του, η καλοσύνη του και η αγάπη του για τους συνανθρώπους του αποτελούσαν τα κυρία προτερήματα του χαρακτήρα του. Διακόνησε με τον καλύτερο τρόπο το λειτούργημα του δασκάλου σε διάφορα δημοτικά σχολεία της πατρίδας μας. Δημιούργησε με την εκλεκτή σύζυγο του, την Θοδώρα, μια ζηλευτή οικογένεια. Αιώνια η μνήμη του θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.

Η κηδεία θα γίνει το Σάββατο 21 Οκτωβρίου στο χωριό. Η οικογένεια θα βάλει Πούλμαν το οποίο θα φύγει το Σάββατο το πρωί ώρα 7-7.30 από το Στάδιο. Όποιος επιθυμεί να πάει με το Πούλμαν να επικοινωνήσει με την οικογένεια.

Η οικογένεια της Ασήμω Ανέστου ( 6/6/1950) 

 Μπερτσιάς Αριστείδης έφυγε από πολύ μικρός στην Αμερική, περίπου στις αρχές του 1900, όπου και έμεινε μόνιμα μέχρι τον θάνατο του (1964). Ήταν αδελφός του Κώστα Μπερτσιά και της Ρήνας Κρανια- Μπερτσιά.

Το νεκροταφείο του χωριού από ψηλά

 

Ξεθωριασμένες αναμνήσεις …

 

Γεώργιος, Κωνσταντίνος και Μαρία Μπερτσιά 

 

Εθελοντική εργασία από τον Λευτέρη!

Πρόταση για την " πολιτιστική προστασία και ανάδειξη της περιοχής γύρω από τον Ταμιευτήρα του Μόρνου".

 Πρόταση, από Αφροδίτη Παπαθανάση,

για   την " πολιτιστική προστασία και ανάδειξη της περιοχής γύρω από τον Ταμιευτήρα του Μόρνου". 

Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Φωκίδας συμβάλλει και ο Ταμιευτήρας Μόρνου.

Η κατασκευή του επηρέασε την οικονομία της περιοχής γύρω από τον Ταμιευτήρα, αλλά και τις ζωές των κατοίκων.

Αποτελεί χρέος μας προς την πολιτισμική παρακαταθήκη της Δωρίδας και προς τις επόμενες γενεές, να μην αφήσουμε την ιστορία της περιοχής γύρω από τον Ταμιευτήρα να "ξεχαστεί".

Με πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, θα μπορούσε με συνέργιες με τα συναρμόδια Υπουργεία, να σχεδιαστούν δράσεις και προγράμματα χρηματοδότησης, για τα ακόλουθα θέματα που αφορούν την πολιτιστική προστασία και ανάδειξη της περιοχής γύρω από τον Ταμιευτήρα:

1. Συνεργασία με το Υπ. Πολιτισμού, όπου η Περιφέρεια θα μπορεί να εγγυηθεί δέσμευση πόρων για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου του Καλλίου και αρχαίου Φύσκου, καθώς το Υπουργείο θα προχωρά με τις μελέτες τοπογράφησης και αποτύπωσης και αποκατάστασης των μνημείων.

2. Συνεργασία με  το Δήμο Δωρίδας και την ΕΦΑ Φωκίδας, ώστε να είναι δυνατή η δημιουργία έκθεσης  εποπτικού υλικού, με δυνατότητα χρηματοδότησης του έργου από την Περιφέρεια, στην οποία παρουσιάζεται  η ιστορία του τόπου από τους αρχαίους έως τους βυζαντινούς χρόνους, με πρώτη επιλογή το δημοτικό σχολείο Δ.Κ. Μαλανδρίνου, με αναφορά στον αρχαίο Φύσκο.

3. Συνεργασία με Δήμο Δωρίδας και ΕΦΑ Φωκίδας για τις προδιαγραφές πρόσκλησης ΕΣΠΑ της ΣΤΕΡΕΑΣ  που να αφορά έργο για το ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ και τη δαπάνη για την ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ που απαιτείται. Αναλυτικά : άμεσα χρειάζεται επικαιροποίηση των οικονομοτεχνικών μελετών και  εκτέλεση των εργασιών που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της επισκευής του κτηρίου του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ, ενώ μετά το πέρας των εργασιών αυτών, θα πρέπει να ακολουθήσει και η μουσειολογική μελέτη.

4. Συνεργασία με το Υπ. Πολιτισμού, το Δήμο Δωρίδας και την ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ για την δημιουργία μόνιμης έκθεσης οπτικοακουστικού υλικού, που θα αφηγείται την ιστορία της περιοχής, τις αλλαγές,  το Κάλλιο, τα μνημεία και τις υποδομές που χάθηκαν με την κατασκευή του φράγματος του Μόρνου. 

Να σημειώσουμε επίσης ότι στον απολογισμό της Εταιρικής Ευθύνης της ΕΥΔΑΠ ΑΕ δεν υπάρχει μια λέξη και μια δράση για την περιοχή του Ταμιευτήρα, ενώ μια εξαιρετική πρωτοβουλία, έκθεση για τα 90 χρόνια κατασκευής του φράγματος στον Μαραθώνα https://www.cnn.gr/focus/story/197145/90-xronia-fragma-marathona-gia-proti-fora-to-arxeio-tis-eydap-se-mia-monadiki-ekthesi

5. Ανακήρυξη του Καλλίου σε νεώτερο μνημείο και κατασκευή στην άκρη της λίμνης ξύλινης εξέδρας με σκοπό εκδηλώσεις στην περιοχή.

Αφροδίτη Παπαθανάση

Στον Άγιο Βασίλη στο εμπα του χωριού!

 

Η Μαρία Μπερτσιά του Κωνσταντίνου με την μικρή της κόρη, αρχές δεκαετίας του 80