Απο το blog του ΚΩΣΤΑ ΚΑΨΑΛΗ  το Λιδωρικι www.lidoriki.com

Ο Πετρος Κοράκης καταγόταν από το Κόκκινο ( Λουτσοβο )

Αντιγραφή απο το blog του Κ Καψαλη το Λιδωρικι

Ο μπάρμπα Πέτρος Κοράκης , πρώτος  αριστερά , δίπλα  ο  γιος  του Γώργος , ο Βώττας , απ’ τον  Κονιάκο και ο  μπάρμπα  Θανάσης  Λατσούδης  ( τα  στοιχεία  του..κατσικιού , δυστυχώς  , δεν  τα  έχουμε ) , φυσικά  μόνο ο  Γιώργος βρίσκεται  στη  ζωή  και είναι  και  μια  χαρά , και  έτσι  να  είναι  πάντα…

                          *                    *

  Στο  Λιδορίκι , λίγο  μετά το  Αλωνάκι , πηγαίνοντας  προς  τις  Λάκκες , στο  δεξιό  μέρος  του  δρόμου , απέναντι  ακριβώς  απ’ την  τότε  Αστυνομία , που  στεγαζόταν   στο  Καψαλαίϊκο σπίτι , ήταν μια  απ’ τις  ωραίες , παραδοσιακές , που θα’λεγαν κάποιοι φίλοι μας ,  Λιδορικιώτικες  ταβέρνες της δεκαετίας  του  ‘50 , που λένε  πως  έφταναν  τον  αριθμό  13 , γρουσούζικος  μεν , πραγματικός  δε..το  όνομά της : “ Οινοκρεοπωλείον τα  πέντε  Φ “ …

   Τα Πέντε Φ , λοιπόν , στεγάζονταν  στο  ισόγειο του  Ανεσταίϊκου  σπιτιού , και  ήταν ιδιοκτησίας  δυο  ξαδερφιών , του  Πέτρου  και  του Μήτσου  Κοράκη . Θα  αναρωτιέστε  βέβαια  τι ακριβώς  σήμαινε  αυτό  το  πέντε  Φ , να  σας  το  πω  για  να  μη σπάτε  το  μυαλό  σας …Σήμαινε : Φίλε , Φέρε , Φίλους , Φάε …Φύγε , τόοοοσο απλό …

   Yπήρχε  ακόμα και  ένα  ταμπλό , ένα  πινακάκι στον τοίχο  , που  έγραφε την  παρακάτω προτροπή – προειδοποίηση  της …Διεύθυνσης  του  καταστήματος , προφανώς ..

“ Όταν έχεις  φίλε , πίνε

  κι’ αν δεν  έχεις , πάλι  πίνε ,

  μα  αν έχεις  και  δεν  ..δίνεις

  να μην  έρχεσαι  να..πίνεις …”

  Το “ ρητό “ αυτό  ήταν κρεμασμένο φάτσα – κάρτα  όπως έμπαινες  στο  μαγαζί , επάνω στο μεσότοιχο  που χώριζε  το  μαγαζί  απ’ την  κουζίνα .

   Η ταβέρνα  συστεγαζόταν  και με  το..κρεοπωλείο , της  ίδια  επιχείρησης και  δεν  είχε  υπαλλήλους , εξυπηρετούνταν απ’ τα  δυο  ξαδέρφια , τον Πέτρο , που  είναι  στην  παραπάνω   φωτογραφία , ο πρώτος  από  αριστερά  , και τον  Μήτσο …στην  κάτω  φωτογραφία ..

..και  βέβαια ο  καθένας  τους είχε  συγκεκριμένα καθήκοντα . Ο Μήτσος π.χ , ήταν επί  του..εσωτερικού , μαγείρεμα  , σερβίρισμα ,  τραγούδι κλπ  ,σαν  να  λέμε  υφυπουργός  εσωτερικών ,αλλά  και..πολιτισμού , το  γιατί θα το  πούμε  παρακάτω .

   Ο  Πέτρος , έσφαζε  τα  ζώα , τα  λιάνιζε και  πουλούσε  το  κρέας , βοηθούσε βέβαια κι’ αυτός  στο σερβίρισμα  και  τις  άλλες  εσωτερικές  δουλειές ,  αλλά  είχε την  αποκλειστικότητα , στους  μεζέδες , κοκορέτσια , σπληνάντερα , κοντοσούβλια κλπ , και  μιλάμε για  ..εφέτη  στους  μεζέδες  , είχε  να  το  πει όλος το  χωριό  και όχι  μόνο , γιατί την  εποχή  εκείνη ,που  δεν υπήρχε  ο  παραλιακός  δρόμος ,όλα  τα  πούλμαν  με  τους  τουρίστες  που  πήγαιναν από Δελφούς στην  Ολυμπία και  αντιστρόφως , περνούσαν  αναγκαστικά απ’ το  Λιδορίκι .

   Πλησιάζοντας στην  ταβέρνα , “ λιποθυμούσαν “ οι  άνθρωποι απ’ τις  θεσπέσιες ..μυρωδιές του  κοκορετσιού  και  του  σπληνάντερου , άκουγαν και  τον μπάρμπα Πέτρο να  διαλαλάει  την  πραμάτεια του , με τη  χαρακτηριστική  του  φράση : “ Δεν  πούλαει τ΄μανούλα τ’ “ σε  άψογη  Λιδορικιωτορουμελιώτικη διάλεκτο , και  κάνανε μια  στάση , δοκίμαζαν , αν  περνούσαν  για  πρώτη  φορά , και  όποτε  ξαναπερνούσαν ήξεραν και  άραζαν  για  μεζεδάκι …

   Αν  μάλιστα  ήταν  τυχεροί , και  έπεφταν  πάνω  σε..” μουσικό  διάλειμμα “ του  Μήτσου , απολάμβαναν και την υπέροχη ..απέραντη , τενορίσια  φωνή  του , κάτι  σαν του..Παβαρότι , αν όχι..καλύτερη ..

  Έξω  λοιπόν απ΄τα  5Φ , και  πάνω  στο  πεζοδρόμιο υπήρχε η κλασσική ταβερνιάρικη  ψησταριά , όπου  γίνονταν  οι..” σπονδές “ και  όσοι..αρταίνονταν   μια  φορά , ..κόλλαγαν , για  να  μιλάμε  και  λίγο..σύγχρονα .

   Όσοι μέναμε  εκεί  γύρω , Καψαλαίοι , Βουλγαραίοι , Πετραίοι , και  Καλαπτσαίοι , μεθάγαμε  καθημερινά απ’ τις  Κορακαίϊκες  ευωδιές , την  τσίκνα  των  μεζέδων..αυτό  γινόταν  τις  καθημερινές ,  τις  απογευματινές  ώρες , αλλά τις  Κυριακάδες , είχε  και..πρωινή  παράσταση , μετά  τη  λειτουργία  φυσικά ..και  στις  πρωινές  ..παραστάσεις , έβλεπες  ουρά την  πιτσιρικαρία , με  το  πενηνταράκι  στο  χέρι , να  περιμένουν  στη  σειρά λες  και  θα’ παιρναν..αντίδωρο , με  τόση ευλάβεια ..περιμέναμε … αλλά  και  τι  μεζέ  όμως  τρώγαμε…, τι  κρουασάν , τι..πίτσες και  παραμύθια , μιλάμε  για..Θεϊκά εδέσματα …

Κ Καψάλης