Φούρνος ετοιμάζεται στο Κόκκινο.............

ΚΑΜΠΟΣ

1972 .Θέση Τσαμπάδες, διακρίνεται το αμπέλι του Ρέντζου (Καραμπέτσου )που είχε αγοραστεί απο τον Νίκο Κοράκη που φαίνεται στην φωτογραφία να κόβει τριφύλλι  στο βάθος το αβορόρεμα .

Στο πλάτανο στην ΑΓΊΑ ΜΟΝΗ όπου οι πανηγυριώτες μετά την λειτουργία έστηναν τα υπαίθρια τραπέζια τους και διασκέδαζαν μέχρις αργά τα απόγευμα.Η εκκλησία γιόρταζε στις 23 Αυγούστου.Στην φωτογραφία που είναι μάλλον τυ 1964 τα πιτσιρίκια ειναι των ΜΠΕΡΤΣΙΑΔΩΝ

από τις καλοκαιρινές συναθροίσεις των κατοίκων στο χωριό ,οι περισσότεροι είναι ουσιαστικά επισκέπτες μια και οι μόνιμοι είναι ελάχιστοι.Στην φώτο βλέπουμε ένα μόνιμο κάτοικο δεύτερος από δεξιά και είναι ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΣ

το καλοκαίρι το χωριό αποκτά ζωή,πολλοί άνθρωποι κάνουν ολιγοήμερες διακοπές στο χωριό .Τις ανάγκες διατροφής τους καλύπτονται από  κινητά καταστήματα όπως αυτό που βλέπουμε έξω από το σπίτι της Βασιλωκώσταινας.....

Χαράλαμπος Κ Καραδήμας

μαθαίνοντας τους γειτόνους μας

Δωρικό

Το χωριουδάκι Δωρικό βρίσκεται σε πράσινη πλαγιά λόφου σε υψόμετρο 740 μέτρων, με θέα προς τη λίμνη του Μόρνου. Από το 1836, ανήκε στο Δήμο Αιγιτίου με το όνομα Σεβεδίκος, που είναι σλαβικής προελεύσεως. Αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη Κοινότητα το 1912 και μετονομάστηκε σε Κοινότητα Δωρικού το 1958.

Κτηνοτροφικό κυρίως χωριό, αλλά αρκετοί κάτοικοί του ασχολούνται και με τα γεωργικά. Είχαν και μερικά ποτιστικά χωράφια κοντά στο Μόρνο, που τώρα τα έχει καλύψει η λίμνη. Παλιότερα κοντά στο Δωρικό υπήρχαν και τρεις νερόμυλοι που εξυπηρετούσαν και κατοίκους γειτονικών χωριών, όμως οι δύο καλύφτηκαν από τα νερά της λίμνης, ο ένας ανήκε στο Γιώργο τον Υφαντή (Σόλας) και ο τρίτος έχει εγκαταλειφθεί
.O μύλος του Σόλα λειτουργούσε με τον μυλαύλακα που τροφοδοτιόταν με νερό από τον δέση που ήταν στην θέση Α Βασίλειος κοντά στο Στενό.

Ενά  χιλιόμετρο μακριά από το Στενό, στον Αϊ – Βασίλη του Δωρικού, επισημάνθηκαν τα λείψανα ορθογωνίου «τεμένους». Κατά τη γνώμη των ειδικών, πρόκειται για κεντρικό ιερό, τόπο συγκεντρώσεως των Οφιονέων, Αποδοτών και Βωμιέων Αιτωλών. Σε μια πέτρα υπήρχαν χαραγμένες οι λέξεις: ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ, ΝΙΚΑΤΑΣ, ΜΟΛΥΣΧΡΙΟΣ, ενώ στο χωριό βρέθηκαν και δύο αρχαίοι τάφοι, που χρονολογούνται από τον 3ο π.Χ. αιώνα.

Οι γέφυρες στο Στενό 

Νικόλαος Κοράκης στην θέση Κρανιές 

Στις οχθες της λίμνης  θέση παλιογκορτσιές ο Χρ. Καραδήμας που ζει στο Καναδά  με τα ανιψια του και άλλα παιδιά από το χωριό αρχές δεκαετίας 90

Αποψη του χωριού ,το σπίτι που φαίνεται είναι του Παναγιώτη και της Αθηνάς Κολοκυθά (Γκεκα) ,η Αθηνά σκοτώθηκε απο κεραυνό στις θέση τριμώνες ,που έβοσκε το κοπάδι της στις αρχές της δεκαετίας του 60 .Είχαν δύο παιδιά τον Γιώργο που σκοτώθηκε στα έργα της λίμνης και την Ασπασία που είναι παντρεμένη με το Ανδρέα Καραδήμα και ζουν στο Λιδορίκι.

Πελεκάνια

Θέση Πελεκάνια, ότι απέμεινε μετά  την λίμνη ,η πηγή τρέχει ακόμη νεράκι αλλά όπως λέει η Πυθεία

«Είπατε τώ βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και το λάλον ύδωρ»,

δηλαδή

«Πείτε στον βασιλιά, ότι στο χώμα κείτεται ο έντεχνος αυλός, ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα. Χάθηκε και το νερό που μιλούσε»

Πραγματικά απουσιάζουν οι σχεδόν μόνιμοι κάτοικοι ,οι οικογένειές Νικολάου Κοράκη  (Κατσαμπίνη) και Αθανασίου Κοράκη (Πατερά ).Οι οικογένειες αυτές είχαν εκεί τα περιβόλια τους και τις ταράτσες τους που σκεπάστηκαν εξ ολοκλήρου απο τα νερά της λίμνης.

Η θέση Πελεκάνια ήταν στρατηγικής σημασιάς μιας και ήταν επάνω στο μονοπάτι που ξεκινούσε απο την γέφυρα του Κόκκινου που ήταν και το Χάνι του Γκέκα (Μήτσος Κολοκυθάς )και οδηγούσε στο χωριό περνώντας απο τα κτήματα του Νίκου του Λούτσουβου.

Ειχε πηγή που το νερό της ήταν αρκετό να ποτίσει τα περιβόλια με τα οποία ζούσαν οι οικογένειες αυτές ιδιαίτερα στην κατοχή.

Είχε επίσης φοβερή θέα μιας έβλεπε ένα πολύ μεγάλο μέρος του κάμπου πέριξ του ποταμού Κόκκινου.

Ο μπαρμπανίκος Κοράκης εδώ περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του γιατί πραγματικά υπέρ αγαπούσε αυτό το μέρος.Μάλιστα πριν σκεπαστεί το μέρος με τα νερά της λίμνης ξερίζωσε πολλα απο τα δένδρα του κήπου και τα μετέφερε στο άλλο περιβόλι του στης Σωτήρος το μνήμα ,που ειναι κάτω απο τον Αιγιώργη στη ρεματιά του Μανολενωρέματος.Μεταξυ αυτών και μια τεράστια ελιά που υπάρχει ακόμη στην νέα της θεση,και όλα αυτά έγιναν αποκλειστικά με τα δικά του χέρια παρόλο που ήταν τότε σχεδόν ογδόντα χρονών......

Ξεκινήσαμε να στήνουμε αυτό τον ιστότοπο με κάποια διστακτικότητα  ομολογουμένως  ,δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι ενδιαφέρον θα προκαλούσαν οι αναρτήσεις μας που σαφώς αφορούν  λίγους ανθρώπους μια και το χωριό είναι μικρό και οι πιθανοί ενδιαφερόμενοι μερικές εκατοντάδες.
¨ευτυχώς τα πράγματα κυλούν διαφορετικά ήδη ξεπεράσαμε τους χίλιους αναγνώστες τον μήνα,που μας δίνει την διάθεση να προχωρήσουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία .
Σας ευχαριστω όλους και ζητώ την βοήθεια σας ,βασικά θέλουμε υλικό για δημοσίευση ,ιδιαίτερα παλιές φωτογραφίες και παλιες ιστορίες που αξίζει να αναρτηθούν και να μείνουν στην ιστορία.....αναμένω την ανταπόκριση σας και ευχαριστω θερμά
Κώστας Γ Μπερτσιάς
Orinadervenoxoria @gmail.com

Χαράλαμπος Στέφος

Στο σπίτι του Γιώργου Μπερτσιά στο χωριό   αραβώνες Γιώργου Κορακη με Ανθούλα Κοράκη

Συγγενείς  και φίλοι απο την Αθήνα επισκέπτονται την οικογένεια Κ Μπερτσιά στην αγροικία τους στον Κάμπο 1967

Η Βασιλική Κοράκη του Νικολαου με τις κατσίκες  της στη θέση Μαρμαράκι  στο κάμπο.

Απο εκδρομή κατοίκων του χωριου στην Πάτρα 

Στου Καραγιάννη το 1957

Από Κουμενταρι ο Μόρνος ποταμός ,εκεί που στενεύει είναι το φράγμα σήμερα.

Μάιος 2002 

Μπερτσιάς Γιώργος και η μητέρα του Μαρία Μπερτσιά το γένος Καρά καταγόμενη από την Πενταγιού μαζί με κάποιους συγγενείς τους

Γέφυρα του Κόκκινου που κατασκευάστηκε στην δεκαετία του 30.Μεγάλο έργο για την εποχή και πολύ χρήσιμο για τους κατοίκους της ορεινής Δωρίδας ,στο ένα άκρο υπήρχε το χάνι του Κολοκύθα του Μήτσου (Γκέκα).

Φωτογραφία τραβηγμένη μάλλον το 1966 από το κάστρο του Βελουχιού .Φαίνεται ο κάμπος κυρίως του χωριού Κόκκινου.Έχει καταστραφεί από πλημμύρες μεγάλη έκταση του κάμπου .Τα ποτέκια (ελώδης περιοχή με πλούσια ζουγκλώδη βλάστηση) που ήσαν δίπλα στην κοίτη του ποταμού και της καλλιεργήσιμης έκτασης έχουν καταστραφεί από τις χειμερινές κατεβασιές.

Σε πρώτο πλάνο διακρίνεται η συμβολή  τού Μόρνου και του Κόκκινου ποταμού.

Καραουλι

1972 θέση καραούλι η Νικολού όπως ήταν γνωστή,γυναίκα του Νίκου Κοράκη (Κατσαμπίνης)  το όνομα της Βασιλική το γένος Καραδήμα.

Κάμπος

Φωτογραφία μάλλον του 1965 το κοπάδι με τα πρόβατα ανήκει στον Κώστα Μπερτσιά (κατσαβός) και βόσκει στην θέση λουγκιές κοντά στο ποτάμι όπου υπήρχε πλούσια βλάστηση .

Ξενία

1975 Κώστας και Γιώργος Μπερτσιάς του Σπύρου στην γέφυρα του Στενού ,φαίνεται πίσω δεξιά το Ξενία το λεγόμενο τουριστικό περίπτερο,το οποίο λειτουργούσε για λογαριασμό του ΕΟΤ ο Θανάσης της μητσάκαινας όπως ήταν πιο γνωστός απο τον  Κόκκινο.

ΚΑΜΠΟΣ

Φωτογραφία τραβηγμένη το 1972 από την καρυδιά του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΡΑΚΗ στη θέση ΤΣΑΜΠΑΔΕΣ .Διακρίνεται στα αριστερά στο ύψωμα το σπίτι του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΕΣΤΟΥ και η αγροικία του Κ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΥ.Στα δεξιά η αγροικία του ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ και στο κέντρο η περίφημη συκιά όπου μαζευόντουσαν τα μεσημέρια όλοι οι ΄΄αργόσχολοι΄΄ της περιοχής με αρχηγό το ΘΥΜΙΟ για σχετική κουβεντούλα....
Φαίνεται επίσης η Τραγατσούλα όπου ήταν η κατοικία της οικογένειας Κ Κολοκυθά (Τσούπροκώστα)

ΚΑΜΠΟΣ

φωτογραφία του 1972 τραβηγμένη από την ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ.Διακρίνονται οι αγροικίες του Γ ΚΟΛΟΚΥΘΑ (αγροφύλακα),του Δ ΚΑΡΑΔΗΜΑ και η Καρθανασέικη ταράτσα.

λιμνη ΜΟΡΝΟΥ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1973, το εργοτάξιο για την κατασκευή της λίμνης Μόρνου ΄΄ στήνεται΄΄ στην θέση  Καλόπορο όπου ήταν η αγροικία του Δ ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΥ, ο οποίος ήταν και ο γραμματέας της κοινότητας.

Χ ΣΤΕΦΟΣ

έργο του Χ ΣΤΕΦΟΥ

Χ ΣΤΕΦΟΣ

έργο του Χ ΣΤΕΦΟΥ

1975 τα έργα έχουν ξεκινήσει για την κατασκευή της λίμνης Μόρνου οι νεαροι ποζάρουν στην στρατιωτικού τύπου γέφυρα στην θέση ΣΤΕΝΟ  στο τουριστικό περίπτερο.

1967 πρώτη στο χορό η κατίνα Μπερτσιά του Σπύρου

Κοράκης Νικόλαος στην συγκεκριμένη φώτο ήταν ετών 95, πέθανε σε ηλικία 98