Πελεκάνια

Θέση Πελεκάνια, ότι απέμεινε μετά  την λίμνη ,η πηγή τρέχει ακόμη νεράκι αλλά όπως λέει η Πυθεία

«Είπατε τώ βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και το λάλον ύδωρ»,

δηλαδή

«Πείτε στον βασιλιά, ότι στο χώμα κείτεται ο έντεχνος αυλός, ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα. Χάθηκε και το νερό που μιλούσε»

Πραγματικά απουσιάζουν οι σχεδόν μόνιμοι κάτοικοι ,οι οικογένειές Νικολάου Κοράκη  (Κατσαμπίνη) και Αθανασίου Κοράκη (Πατερά ).Οι οικογένειες αυτές είχαν εκεί τα περιβόλια τους και τις ταράτσες τους που σκεπάστηκαν εξ ολοκλήρου απο τα νερά της λίμνης.

Η θέση Πελεκάνια ήταν στρατηγικής σημασιάς μιας και ήταν επάνω στο μονοπάτι που ξεκινούσε απο την γέφυρα του Κόκκινου που ήταν και το Χάνι του Γκέκα (Μήτσος Κολοκυθάς )και οδηγούσε στο χωριό περνώντας απο τα κτήματα του Νίκου του Λούτσουβου.

Ειχε πηγή που το νερό της ήταν αρκετό να ποτίσει τα περιβόλια με τα οποία ζούσαν οι οικογένειες αυτές ιδιαίτερα στην κατοχή.

Είχε επίσης φοβερή θέα μιας έβλεπε ένα πολύ μεγάλο μέρος του κάμπου πέριξ του ποταμού Κόκκινου.

Ο μπαρμπανίκος Κοράκης εδώ περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του γιατί πραγματικά υπέρ αγαπούσε αυτό το μέρος.Μάλιστα πριν σκεπαστεί το μέρος με τα νερά της λίμνης ξερίζωσε πολλα απο τα δένδρα του κήπου και τα μετέφερε στο άλλο περιβόλι του στης Σωτήρος το μνήμα ,που ειναι κάτω απο τον Αιγιώργη στη ρεματιά του Μανολενωρέματος.Μεταξυ αυτών και μια τεράστια ελιά που υπάρχει ακόμη στην νέα της θεση,και όλα αυτά έγιναν αποκλειστικά με τα δικά του χέρια παρόλο που ήταν τότε σχεδόν ογδόντα χρονών......