Άγος Αθανάσιος

 

Αποχαιρετισμός αναχωρησάντων (Ανδριανή Β. Μετάνια)

Στις 12 Ιουλίου άλλη μια απώλεια για το χωριό μας.

Η Ανδριανή, νύφη του χωριού μας, μας αποχαιρέτησε..

Η Ανδριανή, ετών 86, ανώτερη υπάλληλος του υπουργείου Μεταφορών ,ήταν σύζυγος του Βασίλη Μετάνια, αδελφού του αείμνηστου Παπαδημήτρη.

Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στο κοιμητήριο του χωριού μας.

Αιώνια η μνήμη της, θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της. 

Αποχαιρετισμός αναχωρησάντων (Χαράλαμπος Κ. Καραδήμας)

 Χθες το μεσημέρι (18/7)  συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν στο νεκροταφείο του χωριού μας  τον αγαπητό μας συγχωριανό Μπάμπη ετών 91.

Ο Χαράλαμπος Καραδήμας ήταν ο τελευταίος της γενιάς του, που πήρε το δρόμο που δεν έχει επιστροφή. Ο Μπαμπης μαζί με όλους τους αξέχαστους παλιόφιλους, τον Γιώργο, τον Σπύρο, τον Θύμιο, τον Γιάννη, άφησαν έντονα το στίγμα τους στην κοινωνία του χωριού μας. Ήταν άνθρωπος που δεν πέρασε απαρατήρητος απο αυτό τον κόσμο. Άριστος οικογενειάρχης, σωστός άνθρωπος και όλοι μας τον αποχαιρετούμε με ιδιαίτερη λύπη και ταυτόχρονα θα μείνει για πάντα στην μνήμη μας για το θετικό αποτύπωμα που άφησε στην κοινωνία.

Αιώνια η μνήμη του, θερμά συλλυπητήρια  στην οικογένεια του 

Στα Μπλόιθια το 2021 μαζί με την γυναίκα του την Μαρία 

Χαράλαμπος Στέφος

 ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΟΣΕΛ):

Ο Χαράλαμπος Στέφος  (1932 – 2009) – ζωγράφος από τον Κόκκινο Δωρίδας - ανακηρύχτηκε Τακτικό Μέλος της Οικουμενικής Σχολής Ελεύθερου Λόγου στις 12 Αυγούστου 1995.

Στις 6 Αυγούστου 20022, η Οικουμενική Σχολή Ελευθέρου Λόγου (Ο.Σ.Ε.Λ.) θα παρουσιάσει στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας το βιβλίο-λεύκωμα «Χαράλαμπος Στέφος: Κατοχή Πείνα / 1940-1944» για να τιμήσει τη μνήμη του ζωγράφου.

Τα νερά του Βαρδουσιών!

 Τα νερά του Βαρδουσιού

«Κίνησαν δυο άνθρωποι να πάνε να μετρήσουνε τα νερά του Βαρδουσιού. Κι΄ αφού πήγαν, όλη μέρα μέτραγαν. Μέτρησαν, μέτρησαν, το βράδυ έγειραν, χάθηκαν. Τους έφαγε το στοιχειό του Βαρδουσίου. Ξανά πήγαν άλλοι την άλλη μέρα, το ίδιο έπαθαν κι΄ αυτοί. Ξανά πηγαίνουν κι άλλοι, τα ίδια κι αυτοί. Δεύτερα πήγαν άλλοι δύο κι’ έγειραν σταυρωτά. Έβαλαν τα ποδάρια αντάμα – αντάμα και τα κεφάλια τους χώρια και φαίνονταν σαν άνθρωπος με δύο κεφάλια. Πήγε το στοιχείο του Βαρδουσιού να τους φάει και τούρθε θάμασμα και τότε μαρτύρησε τα νερά κι είπε: «Μα τα εβδομήντα δυο νερά του Βαρδιουσιού, ανθρώπου με δυο κεφάλια δεν ματαείδα!» Και τότε έμαθε ο κόσμος το πώς το Βαρδούσι έχει εβδομήντα δυο νερά, σαν να λέμε βρύσες. 

(Πολίτη Γ.Νίκου1904: Παραδόσεις, μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού, τόμος Α΄, σελίς 264, εκδ. Ιστορική έρευνα). Και τότε έμαθε ο κόσμος το πώς το Βαρδούσι έχει εβδομήντα δυο νερά, σαν να λέμε βρύσες. (Πολίτη Γ.Νίκου1904: Παραδόσεις, μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού, τόμος Α΄, σελίς 264, εκδ. Ιστορική έρευνα).

Τα Χάνια πνίγονται

1979: το νερό της λίμνης του Μόρνου  σκεπάζει τα Χάνια του Στενού, ένας όμορφος μικροοικισμός εξαφανίζεται για πάντα…η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του αείμνηστου Πάνου «η νερομάννα της Αθήνας».

…

 

Μια τριλογία ανάπλασης για αριστείο!

 

Διαβάζουμε στην αγγλική Wikipedia τον ορισμό της τριλογίας:

«Η τριλογία είναι ένα σύνολο τριών έργων τέχνης που συνδέονται και μπορούν να θεωρηθούν είτε ως ένα μόνο έργο είτε ως τρία μεμονωμένα έργα. Βρίσκονται συνήθως στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και τα βιντεοπαιχνίδια και είναι λιγότερο συνηθισμένα σε άλλες μορφές τέχνης».

Αν οι συντάκτες της Wikipedia είχαν υπόψη τους τα τρία έργα ανάπλασης στο ορεινό χωριό Κόκκινος με την πανοραμική  θέαση στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου θα είχαν αβίαστα προσθέσει στη λήμμα τριλογία Λούτσοβος! Υπερβολικό θα πει κάποιος και ίσως και  άκρως σοβινιστικό.

Καθένας μπορεί να έχει την γνώμη του αλλά όσοι δουν την ολοκληρωμένη εικόνα των παρεμβάσεων στην πλατεία του Αγίου Βασίλειου, στη βρύση & Καραούλι και στην ανατολική είσοδο του χωριού στα Μπλόιθια 

θα χαρούν ιδιαίτερα για την καλαισθησία, το συμμετρικό αρχιτεχνικό μοτίβο και το απόλυτο δέσιμο των έργων με το υπέροχο φυσικό περιβάλλον. Χάρμα ιδέστε!!

Βέβαια το έργο έχει ονοματεπώνυμο:ο αγαπητός Σπύρος Καραδήμας, στέλεχος μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας, είναι ο ιθύνων νους και ο χρηματοδότης αυτού του υπέροχου έργο. 

Ο Σπύρος, ένας υπέροχος άνθρωπος με σεμνότητα και ανιδιοτέλεια προσφέρει στην γενέτειρα του και όλοι εμείς οι συγχωριανοί του του είμαστε ευγνώμονες!!

Οι φωτο είναι από το τελευταίο έργο στην βρύση του χωριού. 

Οι ελαιώνες των Σαλώνων

Η ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας και οι ελαιώνες των Σαλώνων!

Προκειμένου να αντιμετωπίσει ο Κυβερνήτης Καποδίστριας  την οικονομική ανόρθωση της χώρας επεδίωξε να συγκεντρώσει τα ανενεργά κεφάλαια πλούσιων ιδιωτών. Γι’ αυτό, στις 2 Φεβρ. 1828, δημιούργησε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, πρώτη ελληνική Τράπεζα, με διευθύνοντα σύμβουλο τον πρόβουλο της Οικονομίας Γ. Κουντουριώτη και σύμβουλους τους Γ. Σταύρου και Αλεξ. Κοντόσταυλο. Μάλιστα για να δώσει παράδειγμα, κατέθεσε ο ίδιος 1.000 τάληρα. Ο τόκος ορίστηκε στο 8%. Μέτοχοι μπορούσαν να γίνουν και εκείνοι που δεν είχαν ρευστό, αλλά προς πώληση προϊόντα. 

Το υψηλό επιτόκιο ερμηνεύεται από τις μεγάλες χρηματικές ανάγκες της χώρας. Πρόθεση του συντάκτη του οργανισμού της Τράπεζας ήταν να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού προς αυτό το πιστωτικό ίδρυμα. Αυτή λοιπόν η Τράπεζα σχηματίζεται με ιδιωτικά κεφάλαια, αλλά είναι φανερή η παρέμβαση του κράτους, κάτι που ήταν στις προθέσεις του Καποδίστρια. Αυτό έγινε με διάταγμα της 29 Μαρτίου 1828, με το οποίο υπήχθη στο Τμήμα της Οικονομίας του Πανελληνίου. Η δημιουργία αυτής της Τράπεζας απέβλεπε στην αντιμετώπιση των επειγουσών αναγκών της χώρας, έως ότου φθάσουν από το εξωτερικό τα αναμενόμενα χρήματα. Η εμπιστοσύνη όμως του λαού στην Τράπεζα κλονίστηκε, γιατί η άσχημη κατάσταση της οικονομίας τον έκανε να πιστεύει ότι θα συνεχιζόταν η επέμβαση του κράτους σ’ αυτήν και η «αρπαγή» των κεφαλαίων της για την κάλυψη κρατικών αναγκών. Γι’ αυτό οι εκκλήσεις του Καποδίστρια δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.

Επίσημοι ντόπιοι και ξένοι κατέθεσαν χρήματα, αλλά ο Καποδίστριας δεν έμεινε ικανοποιημένος από τις καταθέσεις των προκρίτων, ιδίως των Υδραίων. Κατά τον Βακαλόπουλο, η απροθυμία των μεγαλοκτηματιών για κατάθεση χρημάτων στην Τράπεζα δεν οφειλόταν μόνο στην παράλειψη του Κυβερνήτη να ασφαλίσει τους μετόχους με υποθήκευση εθνικών κτημάτων, αλλά και σε άλλους λόγους: στην εξανέμιση κεφαλαίων εξαιτίας του μακροχρόνιου πολέμου ή στη φυγάδευσή τους στο εξωτερικό και στο ότι ο τρόπος καταβολής των κεφαλαίων στην Τράπεζα θεωρήθηκε ως ένα είδος καταναγκαστικού δανείου. Άλλωστε, οι πρόκριτοι είχαν δυνατότητα να δανείζουν χωρικούς με τόκο πέντε φορές μεγαλύτερο, ασφαλίζοντας τα δανειζόμενα χρήματα με υποθήκευση των κτημάτων των δανειζόμενων. Έπειτα, δεν φαινόταν στον ορίζοντα η προοπτική σύναψης νέων δανείων από το εξωτερικό. Έτσι, είτε κρύβουν τα χρήματά τους είτε τα επενδύουν σε αγορές γαιών ή τα δανείζουν με ενυπόθηκα δάνεια και υψηλούς τόκους. Για αύξηση των κεφαλαίων της ψηφίστηκε στις 3. 2. 1830 να δοθούν στην Τράπεζα για υποθήκευση οι σταφιδάμπελοι Κορίνθου και Βοστίτσας (Αιγίου), οι ελαιώνες των Σαλώνων (Άμφισσας), τα σμυριδωρυχεία και οι αλυκές της Νάξου και τα ορυχεία και οι αλυκές της Μήλου. Εντούτοις, οι εργασίες της δεν βελτιώθηκαν· αντίθετα παρατηρήθηκε μείωση των κεφαλαίων της και μαρασμός, παρά την ευχάριστη είδηση (Απρίλιος 1830) ότι η συνδιάσκεψη του Λονδίνου είχε απφασίσει να δοθεί στην Ελλάδα δάνειο ύψους 60.000.000 φράγκων. Μάλιστα, πολλοί καταθέτες άρχισαν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, ενώ από τα μέσα του 1830 η Τράπεζα αδυνατούσε να αποδώσει στους καταθέτες πάνω από 50 τάλιρα. Τελικά, η Τράπεζα, ορθότερα η Κυβέρνηση, βρισκόταν σε πλήρη αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της, επιστρέφοντας τα κατατεθέντα κεφάλαια, δηλ. είχε ουσιαστικά πτωχεύσει, κάτι που πίκρανε τον Καποδίστρια. Γι’ αυτό διαλύθηκε το 1834 από την οθωνική Αντιβασιλεία. Εντούτοις, η διάθεσή του να δημιουργηθεί μία αξιόπιστη Τράπεζα ήταν έκδηλη λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του. 

Πηγή: Γ. Β. ΝΙΚΟΛΑΟΥ Αναπληρωτής καθηγητής

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (1828-1831)

 

Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Γ Ανέστου: σκέψεις και κουβέντες από ένα καραούλι των Βαρδουσίων 

 

αξέχαστοι συγχωριανοί μας σε μεγάλα κέφια (Γιωργος Κρανιάς και Σπύρος Μπερτσιάς)

Σκέψεις και κουβέντες από ένα καραούλι των Βαρδουσίων του Γ.Δ. Ανέστου

 Σκέψεις και κουβέντες από ένα καραούλι των Βαρδουσίων.

Το τελευταίο του βιβλίο εξέδωσε πρόσφατα ο εκλεκτός συμπατριώτης μας, Γεώργιος Δημ. Ανέστος, επίτιμος σχολικός σύμβουλος Π.Ε. με τίτλο: σκέψεις και κουβέντες από ένα καραούλι των Βαρδουσίων  (διακόσια χρόνια ελευθερίας 1821-2021).

Ο συγγραφέας σπούδασες στην Μαράσλειο παιδαγωγική ακαδημία, μετεκπαιδεύτηκε στην φιλοσοφική σχολή συνέχισε στην Πάντειο και στην Νομική με πολιτικές και νομικές επιστήμες.

Υπηρέτησε ως δάσκαλος σε πολλά χωριά της Ελλάδος και στην Γερμανία.

Το βιβλίο είναι εξαίρετο γιατί ο συγγραφέας με την ωραία γραφή του κατάφερε να συμπυκνώσει σε  εκατό σχεδόν σελίδες τα σημαντικά γεγονότα που αφορούν τον Ελληνισμό από την άλωση της Πόλης μέχρι σήμερα. 

Φυσικά δεν παραλείπει να αναφερθεί στα σημαντικά δρώμενα αυτής της περιόδου στην ορεινή δωρίδα τονίζοντας με αυτό τον τρόπο τον ιδιαίτερο ρόλο της στην ελληνική ιστορία.

Η αγάπη του για τον γενέθλιο τόπο είναι έκδηλη στα  κείμενα του και το φωτογραφικό αρχείο που δημοσιεύεται στο τέλος του βιβλίου είναι ανεκτίμητο.

Θερμά συγχαρητήρια στο αγαπητό δάσκαλο και πιστεύω πως αξίζει όλοι μας και ιδιαίτερα οι Δωριείς να το διαβάσουμε!

Το βιβλίο είναι των εκδόσεων: Κουλτούρα, Σόλωνος  54 όπου μπορείτε να το προμηθευτείτε. 

Καθαρισμός του νεκροταφείου από εθελοντές

 Μπράβο!!

 

 

Καλή σταδιοδρομία Χρήστο!

 

Τάσος και Χρήστος Φλωρος 

 

Τα Χάνια του Καραπιστόλη

 

Λίμνη Μόρνου.

 Το οξύμωρο είναι ότι η λίμνη Μόρνου είναι ενταγμένη στο δίκτυο Natura και αποτελεί σπουδαίο υδροβιότοπο. Έκλεψε μα έδωσε και ζωή!!

Άρης Γαβριελάτος /https://a8inea.com/mornos_lake/

 

 

Γιώργος Κοράκης του Νικολάου

 ο αείμνηστος Γιώργος Κοράκης όταν υπηρετούσε στη αεροπορία

Το μονοπάτι του Καραγιάννη στη Γκιώνα

ΣΥΝΤΆΚΤΗΣ  HIKING EXPERIENCE ·

Η εμβληματική ορθοπλαγιά της Πλάκας

Γκιώνα. Το Ασέληνον Όρος των αρχαίων Ελλήνων. Το θρυλικό βουνό της Ρούμελης. Το πέμπτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας.

Ένα βουνό , που εκτός των άλλων, διαθέτει τη μεγαλύτερη και ομορφότερη ορθοπλαγιά των Βαλκανίων με ανάπτυγμα 1.100 μέτρα -την περίφημη Πλάκα- κοντά στο χωριό Συκιά.

Σ’ αυτήν την ορθοπλαγιά, όπως και σε άλλες του βουνού, έχουν ανοιχθεί σημαντικές αναρριχητικές διαδρομές, διαφόρων βαθμών δυσκολίας και τεχνικών, με πρωτοπόρο (ποιον άλλο;) τον Γιώργο Μιχαηλίδη, όπου με σχοινοσύντροφο τον Λεοντιάδη άνοιξαν το 1959 την «Μιχαηλίδης-Λεοντιάδης», την πιο κλασική αναρριχητική διαδρομή των ελληνικών ορθοπλαγιών, σύμφωνα με το routes.gr.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο γνωστός ορειβάτης και εκπαιδευτής της εποχής, Δημήτρης Καραγιάννης, ψάχνοντας να βρει μια σύντομη διαδρομή που θα εξυπηρετούσε τους αναρριχητές στην κατάβασή τους στην αφετηρία, άνοιξε ένα εντυπωσιακό μονοπάτι που πήρε το όνομά του, το περιβόητο «Μονοπάτι του Καραγιάννη», μια από τις πιο απαιτητικές ορειβατικές διαδρομές των ελληνικών βουνών, ειδικά τον χειμώνα με τα χιόνια.

Και ποια είναι αυτή η αφετηρία;

Η Συκιά από το μονοπάτι του Καραγιάννη

Δεν είναι άλλη από το γραφικό ρουμελιώτικο χωριό της Συκιάς, που είναι χτισμένο στα ριζά της επιβλητικής ορθοπλαγιάς της Πλάκας σε υψόμετρο 720 μέτρα.

Το χωριό ονομάστηκε «Σκιά», αφού ο Ήλιος το καλοκαίρι έρχεται στο χωριό μετά τις 10 το πρωί και τον χειμώνα, μετά τις 12 το μεσημέρι, ενώ ένα τμήμα του χωριού δεν το βλέπει ο ήλιος καθόλου για 2-3 μήνες. Στο πέρασμα των χρόνων, η ονομασία του χωριού παραφράστηκε σε «Συκιά» ή «Συκέα».

Η Συκιά και στο βάθος το ανάπτυγμα της νότιας κορυφογραμμής των Βαρδουσίων

Η ορειβατική πρόκληση της διάσχισης του «Καραγιάννη» ξεκινά από το γήπεδο μπάσκετ του χωριού, και συγκεκριμένα πίσω από μια πετρόχτιστη βρύση, και κινείται παράλληλα με τα τελειώματα του Λαζορέματος. Η πορεία μας έχει δυτική κατεύθυνση προς την Πλάκα της Συκιάς.

Πορεία στη θέση Βάρκο Δεσπότη

Μετά από 15’ πορείας, λίγο πριν τα 800 μέτρα υψόμετρο βγαίνουμε από το ρέμα κι αρχίζουμε να ανηφορίζουμε με καγκέλια σε γυμνή πλαγιά, στη θέση «Βαρκό Δεσπότη», μπαίνοντας όλο και πιο βαθιά στην «αγκαλιά» της ορθοπλαγιάς. Το μονοπάτι είναι καλογραμμένο με καλή σήμανση (κίτρινα σημάδια σε άσπρο φόντο).

Στο βάθος η Συκιά

Μετά από 40’ και 1,1 χλμ. πορείας –λίγο πριν τα 900 μέτρα υψόμετρο- το μονοπάτι αλλάζει κατεύθυνση προς βορρά.

Ουσιαστικά κινούμαστε στην δεξιά πλευρά του Λαζορέματος, που ξεκινάει από τις νότιες πλαγιές του Πύργου (2.063 μ.), η κορυφή του οποίου αρχίζει να ξεπροβάλλει στο βάθος.

Πορεία στο Λαζόρεμα

Μετά από 1 ώρα και 2 χλμ. πορείας –στα 1.100 μέτρα υψόμετρο- φτάνουμε σε χαρακτηριστικό ώμο, όπου ευθεία στο βάθος βλέπουμε την επιβλητική κορυφή του Πύργου και την κοίτη του Λαζορέματος.

Η αρχή του μονοπατιού του Καραγιάννη. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται η βαθιά χαράδρωση του Λαζορέματος, ενώ στο βάθος ξεχωρίζει η κορυφή του Πύργου (2.063 μέτρα).

Από το σημείο αυτό ξεκινάει και το μονοπάτι του Καραγιάννη (στα δεξιά μας υπάρχει βράχος με κόκκινο σημάδι), και αν θυμάμαι καλά και κούκος.

Ένα μικρό βράχινο step στην αρχή του μονοπατιού θα δημιουργήσει τα πρώτα προβλήματα, γιατί λόγω της υγρασίας είναι ιδιαίτερα γλιστερό

Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια στα βράχια, αρχίζουμε να ανηφορίζουμε σε πλαγιά με μεγάλη κλίση.

Το μονοπάτι του Καραγιάννη μας δείχνει τα δόντια του από τα πρώτα μέτρα. Σύντομα, φτάνουμε σε ένα βράχινο πέρασμα (κόκκινο βέλος στον βράχο) όχι μεγάλης δυσκολίας, αλλά ιδιαίτερα γλιστερό λόγω της υγρασίας.

Μεγάλη η κλίση της πλαγιάς που ανεβαίνουμε, ενώ η θέα πίσω μας κόβει την ανάσα

 

Πανόραμα της νότιας κορυφογραμμής των Βαρδουσίων

Στο δεύτερο πέρασμα, μια εκτεθειμένη τραβέρσα λίγων μέτρων, που όμως από κάτω της έχει μια επιβλητική γκρεμίλα, έχει τοποθετηθεί συρματόσχοινο.

Βέβαια, ακριβώς από πάνω υπάρχει ένα δέντρο, όπου με ένα εύκολο σκαρφάλωμα από τα αριστερά του, περνάς απροβλημάτιστα από το σημείο αυτό. Έτσι έκανα και γω. Ίσως, όμως, τον χειμώνα τα πράγματα να ‘ναι διαφορετικά.

Το Λαζόρεμα, ο Πύργος και το διάσελο Μπότσικα

Κανά δυο ακόμη βράχινα περάσματα κρύβουν κάποιους κινδύνους μιας και είναι εκτεθειμένα. Και ειδικά όταν η ομάδα είναι μεγάλη, η χρήση σχοινιού κρίνεται απαραίτητη.

Ένα ακόμη “περίεργο” πέρασμα, όπου υπάρχει και βύσμα πάνω στο βράχο για την τοποθέτηση σχοινιού

Μια ακόμη εναέρια λήψη της Συκιάς, ενώ στο βάθος διακρίνεται η κοίτη του Μόρνου ποταμού

Η πορεία στο μονοπάτι του Καραγιάννη είναι συνεχώς ανηφορική, με μεγάλη κλίση. Στις 4 ώρες και 30’ μετά το ξεκίνημα από τη Συκιά, στα 4 χλμ. πορείας, βρισκόμαστε στα 1.900 μέτρα υψόμετρο , σε ένα βράχινο μπαλκόνι με εντυπωσιακή θέα προς τα γειτονικά Βαρδούσια.

Από εδώ κι ύστερα μπαίνουμε στο άγριο αμιγώς αλπικό κομμάτι της ανάβασης, έχοντας να αντιμετωπίσουμε διαδοχικές σάρες, λούκια και ράμπες.

Ένα ακόμη βράχινο πέρασμα που θέλει πολύ προσοχή

 

Πύργος αριστερά, Μπότσικας δεξιά, και στο βάθος ανάμεσά τους η Οίτη

Υπερπανόραμα των Βαρδουσίων από ένα μπαλκόνι στα 1.900 μέτρα υψόμετρο

Τα βήματά μας σ’ αυτό το σαθρό πεδίο με τις σάρες και τα λούκια πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά, αν δεν θέλουμε να προκαλέσουμε την πτώση πετρών πάνω στα κεφάλια των συνορειβατών που μας ακολουθούν.

Μπαίνοντας στο αλπικό τμήμα του βουνού

 

Πορεία σε συνεχόμενα λούκια και σάρες. ΠΡΟΣΟΧΗ στις πέτρες.

Στα επόμενα 900 μέτρα πορείας θα κερδίσουμε 400 μέτρα υψόμετρο (!!!) και θα βγούμε σε ένα εντυπωσιακό μπαλκόνι, κάτω από την Πυραμίδα της Γκιώνας, με απεριόριστη θέα στα δυτικά και βόρεια.

Αυτά τα λούκια μοιάζουν ατέλειωτα

 

Τα εντυπωσιακά αντερείσματα της ορθοπλαγιάς της Πλάκας

 

Κι εκεί που λες ότι τέλειωσε το μαρτύριο, ένα ακόμη λούκι ξεπροβάλλει μπροστά σου

Σαθρά λούκια και σάρες

Η έξοδος στην κορυφογραμμή της Γκιώνας προϋποθέτει την ανάβαση μιας ράμπας με μεγάλη κλίση, που μοιάζει ατέλειωτη με τόση κούραση μαζεμένη στα πόδια.

Πραγματικό βάλσαμο και παρηγοριά, η θέα της κορυφής στο βάθος στ’ αριστερά μας, καθώς βγαίνουμε πάνω στην κορυφογραμμή μετά από 6 ½ ώρες ασταμάτητης ανάβασης, σε υψόμετρο 2.430 μέτρων.

Η θέα στα δυτικά από έναν μικρό εξώστη κάτω από την Πυραμίδα

 

Στην τελική κόντρα πριν βγούμε στην κορυφογραμμή

Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα θα καλύψουμε και τα τελευταία μέτρα μέχρι την ψηλότερη κορυφή της Ρούμελης, και την πέμπτη ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας.

Η κορυφή της Πυραμίδας (2.510 μέτρα) μας περιμένει στο βάθος

Η ανάβαση του μονοπατιού του Καραγιάννη είναι μια από τις πιο απαιτητικές διαδρομές των ελληνικών βουνών, καθώς μέσα σε 6 χιλιόμετρα θα πρέπει να καλυφθούν τα 1.800 μέτρα υψομετρικής διαφοράς ανάμεσα στη Συκιά (720 μ.) και της Πυραμίδας (2.510 μ.), γεγονός που μεταφράζεται σε μέση κλίση εδάφους της τάξης του 30%-35%.

Στην ψηλότερη κορυφή της Ρούμελης με φόντο τα αλπικά Βαρδούσια

Νερό στην διαδρομή δεν υπάρχει, παρά μόνο στην κατάβαση μετά τη Βαθιά Λάκκα ή στη Λάκκα Καρβούνι, στο καταφύγιο του ΠΟΑ.

Η θέα από την Πυραμίδα προς τα νότια. Στο άσπρο τετράγωνο διακρίνεται το καταφύγιο του Π.Ο.Α. στη Λάκκα Καρβούνι, ενώ ξεχωρίζει και η εντυπωσιακή χαράδρα της Ρεκάς.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η ανάβαση, εξαρτάται από τις ικανότητες των ορειβατών και την σύνθεση της ομάδας.

Η δικιά μου ανάβαση διήρκησε γύρω στις 7 ώρες, αλλά έγινε με μεγάλη ομάδα και υπήρχαν μεγάλες καθυστερήσεις στα περάσματα.

Ο Πύργος και το διάσελο Μπότσικα από την Πυραμίδα

Στα 3-4 δύσκολα κι εκτεθειμένα περάσματα που υπάρχουν στο μονοπάτι του Καραγιάννη (μιλάμε πάντα για στεγνό πεδίο), θεωρώ ότι η τοποθέτηση σχοινιού είναι απαραίτητη, ειδικά όταν στην ομάδα συμμετέχουν ορειβάτες χωρίς μεγάλη εμπειρία σε τέτοια πεδία.

Εξυπακούεται ότι αυτή η διαδρομή είναι απαγορευτική για αρχάριους ορειβάτες. Επίσης, όσοι αποφασίσουν να την περπατήσουν, είτε παρεΐστικα, είτε με σύλλογο, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει ότι στην ομάδα θα υπάρχει κάποιος ή κάποιοι ορειβάτες με εμπειρία στη χρήση σχοινιών και λοιπού εξοπλισμού ασφάλισης.

Σε περίπτωση μεγάλης ομάδας (που δεν το συνιστώ), ιδιαίτερη προσοχή στα λουκιά και τις σάρες, καθώς οι πέτρες φεύγουν ανεξέλεγκτα από τις απροσεξίες των προπορευόμενων. Σ’ αυτή την περίπτωση, η χρήση κράνους κρίνεται επιβεβλημένη.

Χάρτης της διαδρομής

ΓΚΙΩΝΑ – ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ • ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ 1:25.000

Περιγραφή
Πεζοπορικός χάρτης των βουνών Γκιώνα και Βαρδούσια σε κλίμακα 1:25.000. Ένας εντελώς καινούργιος χάρτης που προτείνει για πρώτη φορά διαδρομές εξερευνήσης και περιπέτειας.
Οι διαδρομές εξερεύνησης, είναι η μαρτυρία μας ότι αυτή η διαδρομή μπορεί να γίνει κι ας μην υπάρχει εμφανές ίχνος μονοπατιού. Στις διαδρομές περιπέτειας υπάρχουν διαβαθμίσεις ανάλογα τον βαθμό δυσκολίας από εύκολο scrambling μέχρι αναρριχητικών απαιτήσεων περάσματα και εντοπίζονται τα σημεία ραπέλ.
Τα Βαρδούσια έχουν μια όψη για όλα τα γούστα: από το άγνωστο βόρειο συγκρότημα, στη θεαματική διάσχιση της νότια κορυφογραμμής και τις πιο τεχνικές αναβάσεις, Κόψη Κόρακα και Πλάκα – Πυραμίδα.
Στη Γκιώνα όλα σχεδόν περιστρέφονται γύρω από την επιβλητική Πυραμίδα και την ατελείωτη “βραχουριά” της δυτικής πλευράς της, με τις τεχνικές διαδρομές Καραγιάννη και Μπέκου. Ο χάρτης προσφέρει όμως πολλές εναλλακτικές πορείες, όπως τη Ρεκά ή τα σύντομα μονοπάτια για την Αρσαλή και τη σπηλιά του Μάγερ.

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Ανάβαση
Έτος έκδοσης: 2019
Κωδικός χάρτη: 2.3

Κλίμακα: 1:25.000