Φωκίδα: Το έργο ενός ευσυνείδητου ιερέα στο χωριό του 

Στην σύγχρονη κοινωνία, στον χριστιανικό κυρίως κόσμο, αλλά και μη, μιλούμε συχνά για πνευματικούς ανθρώπους και ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό.

 Ο Απόστολος Παύλος μας περιγράφει και λέει: «Οσοι γαρ Πνεύματι Θεού άγονται, ούτοι εισιν υιοί Θεοῦ» (Ρωμ. η’ 14) Όσοι οδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι υιοί Θεού. Αυτό είναι και το καθήκον που έχουμε όλοι ως χριστιανοί, αλλά ιδιαιτέρως καθήκον για τους καθοδηγητές του πληρώματος της εκκλησίας.

Αν ανατρέξει κανείς και στα παλαιότερα χρόνια του χριστιανισμού θα διαπιστώσει την πνευματική «εξουσία» που είχαν οι ιερείς, οι προφήτες, οι Κριτές οι οποίοι θεωρούνταν ως οι μόνοι ικανοί να καθοδηγούν σωστά το λαό του Θεού. Στις ημέρες μας, η κοινωνία μας που όλο και καταρρέουν τα ήθη, οι θεσμοί και οι αξίες, χρήζει από σωστούς καθοδηγητές σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου, όπου με ασφάλεια θα οδηγήσουν τον λαό του Θεού στην Βασιλεία των Ουρανών.

Το έργο του ιερέα ήταν και είναι μεγάλο. Δεν είναι απλό και εύκολο. Δεν είναι ένας Εσπερινός και μια Θεία Λειτουργία. Είναι η προς τον Θεό ευσέβεια, ο ζήλος για το θέλημα του Θεού, η ακούραστη πηγή ενέργειας στο να διδάξει, να κατηχήσει, να οδηγήσει, να στηρίξει, να θυσιαστεί για το λαό του Θεού. Είναι το καθαρό και αγιασμένο σκεύος της Χάριτος του Θεού. Γι’ αυτό ο Θεός ζητά από το λαό υπακοή και σεβασμό σ’ αυτούς, «μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε» (Ψαλμ. 104,15). Μην αγγίζετε με κακούς λογισμούς αυτούς που έχουν το χρίσμα μου και μην σκέπτεστε πονηρά εναντίον των προφητών μου που οδηγούνται και εμπνέονται από το πνεύμα μου. Εάν ο ιερέας ζει και εφαρμόζει πιστά τις εντολές του Θεού και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, τότε γίνεται το πιο αξιόπιστο πρόσωπο για να αποκαλύψει ο Θεός τις βουλές του και να μεταδώσει τη θεία Χάρη του στον άνθρωπο και την κτίση.

Γι’ αυτό και η εκλογή – κλήση του Θεού στον ιερέα δεν είναι κάτι το οποίο είναι τυχαίο ή μηχανικό που θα υποχρέωνε τον ιερέα σε μια καταναγκαστική διακονία – αγγαρεία. Η ιερωσύνη δεν είναι μια απλή υπηρεσία, δεν είναι δημόσιος υπάλληλος που θα εμφανιστεί στο Ναό ελάχιστες φορές και κάποιες φορές ανάλογα την εκκλησιαστική περίοδο περισσότερες φορές μόνο και μόνο να δείξει το παρόν, αλλά είναι το μέγιστο αξίωμα που δόθηκε ποτέ στον άνθρωπο, η υψίστη τιμή και αξία που δόθηκε ποτέ σε κτιστά όντα από τον Θεό.

Απευθυνόμενος ο Απόστολος Παύλος προς τον μαθητή του Τίτο λέει τα εξής: «δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον – ἱερέαν ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν.» (Τίτ. Α’ 7-9) Γιατί πρέπει ο επίσκοπος – ιερέας να είναι ακατηγόρητος ως οικονόμος του Θεού, να μην είναι αυθάδης, μήτε οργίλος, μήτε φιλόκρασος, μήτε να δέρνει, μήτε αισχροκερδής. Αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρονας, δίκαιος, όσιος, εγκρατής, προσκολλημένος στον πιστό λόγο σύμφωνα με τη διδαχή, για να είναι δυνατός επίσης να προτρέπει στη διδασκαλία την υγιή, και αυτούς που αντιλέγουν να ελέγχει.

Κάτω από αυτό το πνεύμα της αληθινής – θεληματικής διακονίας – αγάπης και της ολοκληρωτικής αφέσεως του εαυτού του προς το λαό του Θεού είναι και ο ιερέας μας πατήρ Γρηγόριος Σαμάς στο Καστράκι Φωκίδος, της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος. Πιστός τηρητής των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω αλλά και των εντολών του Θεού. Από την πρώτη ημέρα που ο μακαριστός μας Ποιμενάρχης κυρός Αθηναγόρας τον διόρισε στην ενορία του χωριού μας, έθεσε τον εαυτό του θυσιαζόμενος νύχτα μέρα, για να δώσει νέα πνοή και να αλλάξει τους κατοίκους του χωριού μας, να μας βοηθήσει να ανέβουμε πνευματικά μεταμορφώνοντας τον εαυτό μας. Αν μας επιτραπεί η έκφραση ο Φεβρουάριος του 2009 θα μείνει ιστορικός για την ολόκληρη ιστορία του χωριού μας. Είναι ο μήνας που διορίστηκε ο π. Γρηγόριος ως ιερέας μας στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καστρακίου Φωκίδος. Με τον ίδιο ζήλο οι κινήσεις του, οι ενέργειές του, οι δράσεις του εφαρμόζονται κάτω από το πνεύμα, τα σχέδια και τους στόχους του σεβαστού νέου Ποιμενάρχου και Πατέρα κ. Θεοκτίστου, ο οποίος είναι ο πρώτος που έδωσε τον εαυτό του για την νέα ανοιξιάτικη πνευματική πνοή και αλλαγή του τόπου της Ρούμελης. Κάτω από το πνεύμα του Επισκόπου, ο ιερέας των 350 περίπου κατοίκων του χωριού μας, από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε την πνευματική αναδιοργάνωση της ενορίας.

Διαβάστε εδώ:  Η Νίκη στα 1821 οφείλεται αποκλειστικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας (ΦΩΤΟ)

Αρχικά ξεκίνησε με εσωτερική «ανακαίνιση» του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων όλης της περιοχής είναι ένα υπέρλαμπρο στολίδι. Με την βοήθεια και συνεργασία του Δήμου Δωρίδος, ο ιερέας ζήτησε την παραχώρηση του κλειστού σχολείου που βρίσκεται δίπλα από το Ναό και μετέτρεψε τις δύο παλαιές αίθουσες του σχολείου σε εξαίσιες αίθουσες κατηχητικών. Ένα περικαλλή Πνευματικό Κέντρο με δύο αίθουσες που θα ζήλευαν και μεγάλες ενορίες των πόλεων των χιλιάδων ενοριτών. Συγκρότησε τα κατηχητικά σχολεία, τα οποία δεν είχαμε δει ποτέ άλλοτε στο χωριό μας. Εβδομαδιαίως στις αίθουσες κατηχητικών γίνονται κατηχητικά όλων των βαθμίδων, προσχολική, κατώτερο, μέσο, ανώτερο, φοιτητών – εργαζομένων, ζευγαριών. Κυκλοφόρησε το εβδομαδιαίο φυλλάδιο με τίτλο: «Τα νέα της ενορίας μας», ένα φυλλάδιο πνευματικού περιεχομένου με διάφορα ψυχωφελή κείμενα και ενημερωτικού περιεχομένου για τα νέα της ενορίας και του χωριού μας. Δημιούργησε στο Πνευματικό Κέντρο δανειστική βιβλιοθήκη προς ωφέλεια του χωριού μας, με βιβλία πνευματικού, ιστορικού, παιδαγωγικού, ψυχολογικού, επιστημονικού περιεχομένου κ.α.

Διοργανώνει προσκυνηματικές εκδρομές και μηνιαίες απογευματινές εξορμήσεις σε διάφορα Μοναστήρια και ναούς της χώρας μας, με σκοπό να την ψυχική ανάταση, την πνευματική οικοδομή, αλλά και την ενίσχυση και ενδυνάμωση της πίστης μας μέσω των προσκυνημάτων αυτών. Μηνιαίως στον Ιερό Ναό γίνονται παρακλήσεις μετά Θείου κηρύγματος καθώς και άλλες εκκλησιαστικές εκδηλώσεις. Ενώ στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού μηνιαίως γίνεται κύκλος μελέτης Αγίας Γραφής και βιντεοπροβολές πνευματικού ενδιαφέροντος. Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τις διάφορες εκδηλώσεις της ενορίας μας, που στόχο έχουν την πνευματική ωφέλεια και συγχρόνως κάτι πολύ σημαντικό την συνεύρεση όλων των κατοίκων του χωριού μαζί.

Το έργο του πολύτεκνου ιερέα μας δεν σταματά εδώ. Παρόλο που το χωριό μας δεν διαθέτει χιλιάδες κατοίκους, εντούτοις ο ιερέας δεν σταματά να αγωνίζεται για το καλό των ενοριτών. Δεν κάμπτεται από τους λίγους κατοίκους, συνεχίζει να εφαρμόζει πιστά αυτά που έχει διδαχθεί με επιμονή και υπομονή. Μέσα από το παράδειγμά του, τη ζωή του, τα κηρύγματά του μας προτρέπει εκτός από το να αλλάζουμε ως άνθρωποι, να κοιτάμε και τον συνάνθρωπό μας. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου η ενορία μας διοργανώνει επισκέψεις σε φυλακές, σε ιδρύματα, φτωχές οικογένειες, στο Λύρειο ίδρυμα, στο Χαμόγελο του Παιδιού κ.α. Επισκέψεις που γίνονται για ηθική, ψυχολογική, οικονομική συμπαράσταση και προσφορά τροφίμων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του απολογισμού της ενορίας μας για το έτος 2016, η ενορία μας πρόσφερε σε ιδρύματα, φυλακές και φτωχές οικογένειες πάνω από 1 τόνο τρόφιμα.

Ευχαριστούμε το Θεό για την τιμή που έκανε στο χωριό μας και μας έστειλε τον καλό Σαμαρείτη για να μας βοηθήσει να μεταμορφωθούμε ως άνθρωποι. Είναι πολύ σημαντικό για ένα χωριό, μια ενορία, ο ιερέας να είναι το πρόσωπο που θα ενδιαφέρεται για όλα τα δρώμενα του χωριού, αλλά πάνω απ’ όλα για τους κατοίκους του χωριού. Έναν τέτοιο ιερέα της Χάριτος του Θεού, μας αξίωσε ο Θεός να έχουμε εδώ στο χωριό μας.

Με την ευκαιρία της τελευταίας συνάντησής μας – συνάξεως του χωριού που έγινε έπειτα από πρόσκληση για άλλη μια φορά του ιερέα και της ενορίας μας, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε με απόλυτη επιτυχία για την Εθνική μας Επέτειο της 25ης Μαρτίου, μιας και στην εκδήλωση παρευρέθηκαν όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του χωριού μας, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον σεβαστό  Πατέρα Μητροπολίτη Φωκίδος κ. Θεόκτιστο, για την χαρά και ευλογία που έχει δώσει στο χωριό μας, να έχουμε έναν ιερέα που ανταποκρίνεται και τηρεί πιστά τα λόγια του Ευαγγελίου, καθώς και του Επισκόπου του, ώστε το Καστράκι να μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε κάστρο και φάρο Ορθοδοξίας.