ΦΩΤΟ από το προσωπικό αρχείο της Μαρίας Γούρα.
Είναι κάποιες στιγμές στη ζωή μας, που θέλουμε να μείνουν ανεξίτηλες. Είναι εκείνες που θα συμβούν μόνο μία φορά, που έχουν τη δική τους «μαγεία» και που σίγουρα δεν θέλουμε να ξεχάσουμε.
Είναι εκείνες οι μοναδικές στιγμές που μας κάνουν να θυμόμαστε ποιοί είμαστε, από που είμαστε.
Είναι αυτές οι στιγμές που θέλουμε να μείνουν «ζωντανές» στη μνήμη μας. Είναι όλα εκείνα τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής μας.
Λιδωρίκι. Στην αυλή του σπιτού μας στον Αντώνη. Οκτώβριος 1966. Η μάνα μου, εγώ κρατώντας αγκαλιά τον αδελφό μου Κώστα, 7 μηνών, η νονά του Μαρίκα Καψιώτη και ο Θανάσης Παφίλης*, μαθητής τότε στο Δημοτικό Σχολείο του Λιδωρικίου.
ΜΑΡΙΑ ΓΟΥΡΑ-ΔΕΔΕ
* στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου