Μεταφέρουμε από το blog του Κ ΚΑΨΑΛΗ το Λιδωρίκι
 

       ΤΟ   ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ  ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΟΥ  Ε.Ο.Τ

   Αμέσως , λοιπόν , μετά τη γέφυρα του Στενού , σε απόσταση 5-6 χιλιομέτρων απ’ το Λιδορίκι , και λίγο παραπέρα , απ’ το σημείο που ήταν , παλιότερα , το Χάνι του Κωσταντελάκη , πάνω στο δρόμο Λιδορικίου – Ναυπάκτου , ο Ε.Ο.Τ , έφτιαξε ένα τουριστικό περίπτερο , έτσι το χαρακτήριζαν , ένα είδος Motel , κατά τα ξένα..πρότυπα .

   Ήταν ένα σύγχρονο διώροφο κτίριο , που έγινε , για να εξυπηρετεί , τους περαστικούς ταξιδιώτες , που κινούνταν στο δρόμο Άμφισσας – Λιδορικίου – Ναυπάκτου – Ιωαννίνων , επίσης και τους ξένους τουρίστες , που απ’ τους Δελφούς , θα ήθελαν να επισκεφτούν και την Ολυμπία , μιάς και τότε η διαδρομή  , μέσω Λιδορικίου , ήταν η μοναδική .

   Το Motel του Μόρνου , πρόσφερε πρόχειρο φαγητό , αναψυκτικά , καφέδες και διέθετε και έξι κρεβάτια , για την περίπτωση διανυκτέρευσης , υπεύθυνος για τη λειτουργία του , ήταν ο Θανάσης Κολοκύθας , απ’ τον Κόκκινο ( Λούτσοβο ) .

   Πιστεύουμε , πως αν υπήρχε κατάλληλο προσωπικό , το περίπτερο , μέχρι και τη δεκαετία του 60 , θα δούλευε καλά , γιατί εκείνη την εποχή , απ’ το Λιδορίκι , προς Ναύπακτο και Ιωάννινα , περνούσαν πολλά , αυτοκίνητα , και την καλοκαιρινή δε περίοδο , όλα τα τουριστικά λεωφορεία , που πήγαιναν επισκέπτες από Δελφούς προς Ολυμπία , περνούσαν από εκεί , και σταματούσαν στο Λιδορίκι , γιατί, τελικά , δεν κατάφερε , για τους λόγους που αναφέραμε , να γίνει σταθμός των περαστικών , έλειπε ο επαγγελματισμός και το κατάλληλο προσωπικό .

   Βέβαια , όταν πιά έγινε ο παραλιακός δρόμος Ναυπάκτου , μέσω Ερατεινής , η κίνηση των τουριστικών λεωφορείων , κόπηκε σχεδόν τελείως , με αποτέλεσμα το περίπτερο να..μαραζώσει ..

    Πάντως , η επιλογή , να γίνει το περίπτερο στη θέση αυτή , αποδείχθηκε λανθασμένη , ενώ , αντίθετα , αν γινόταν στο Λιδορίκι , η τύχη του , ίσως , να ήταν διαφορετική , καλύτερη , βέβαια μετά την ενοικίασή του σε ιδιώτη , ξέφυγε απ’ τον…προορισμό του , και..φυτοζωούσε , αφού και πάλι δεν είχε ειδικευμένο προσωπικό , και λειτουργούσε , ούτε καν σαν…χάνι …΄

         Κ Καψάλης