Νοσταλγικές αναμνήσεις: 

Ο γιούκος.

Ο γιούκος ήταν μία στήλη, όπου τοποθετούνταν με τάξη και σειρά, διπλωμένα οι φλοκάτες, τα παπλώματα, τα στρωσίδια, οι κουβέρτες, τα χοντρά ρούχα και πιο πάνω τα σεντόνια κλπ.

Ο γιούκος είχε ύψος ανάλογα με τον πλούτο και την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας και καλυπτόταν αριστοτεχνικά με ένα σεντόνι. Επιβλητικός, βαρύς και ορθοστημένος σε μια γωνιά, κοντά στο παράθυρο, στολίζει τη σάλα ο γιούκος. Πόσος κόπος χρειάστηκε να γίνει! Πόσα νυχτέρια! Πόσα ξενύχτια! Πόσα όμορφα όνειρα έκανε! Πόσες φορές την πήρε ο ύπνος και πόσες φορές τραγούδαγε συντροφιά με τη σαΐτα της και το χτύπημα: τακ τακ του ξυλότεχνου!....Πώς να μην τον καμαρώνει; Πώς να μην τον λαχταράει; Μέσα στη μεγάλη κασέλα είναι στιβαγμένα: σεντόνια, τραπεζομάντιλα, μαξιλαροθήκες, πετσέτες μαζί με λογής λογής κεντήματα, καλοσιδερωμένα και καλοδιπλωμένα.

Υφαντά για μια ζωή......

Δημοσίευση από τα χωριά της Φωκίδας