Το κότσι πλέον δεν παίζεται ......... Θυμάμαι πολύ αμυδρά να το 
παίζουμε τα παιδιά στις αλάνες και τις αυλές μέχρι και την δεκαετία του 1980. Έκτοτε χάθηκε,
 όπως χάθηκαν τόσα και τόσα παιχνίδια. Απαραίτητη προυπόθεση η ύπαρξη ενός Κότσι, ενός
 κοκάλου δηλαδή από τα γόνατα των πίσω ποδιών των προβάτων. Ελλείψει πολλών, το παιχνίδ
ι παιζότανε με την εναλλαγή του ενός στα χέρια του κάθε παίκτη. Το Κότσι έχει έξι 
χαρακτηριστικές πλευρές και λειτουργεί όπως και το ζέρι, με την διαφορά ότι εδω δεν
 έχουμε αρίθμηση από το 1 έως το 6 αλλά οι χαρακτηρισμοί είναι απλώς διαφορετικοί
Το ρίχνουμε πάντα από ψηλά και προσπαθούμε αναποδογυρίζοντάς το, όπως οι αθλητές
 των καταδύσεων, να το σταματήσει όρθιο (με την μικρότερη πλευρά στην κορυφή) στο έδαφος.
 Στην περίπτωση αυτή ο παίκτης φωνάζει «Σούζος» και κερδίζει 4 βαθμούς. 
Όταν σταματήσει από την απέναντι πλευρά ακριβώς (και πάλι όρθιο) ο παίκτης παίρνει 1 βαθμό.
 Οι βαθμοί πάντα υπολογίζονταν με πετραδάκια ή κομένα μικρά τσάκνα (ξυλάκια)
Στην περίπτωση που το Κότσι σταματήσει με την μικρή τρύπα στο κέντρο να κοιτάει τον …

ουρανό, απλώς αναφωνούμε : τρύπα και συνεχίζει ο επόμενος παίκτης.
Όταν το Κότσι σταματήσει με την πλευρά που θυμίζει …σαμάρι, (στο πλάι δηλαδή) 
κερδίζουμε 2 βαθμούς , ενώ στην απένατι από αυτό πλευρά, δεν κερδίζει τίποτα και 
παραχωρεί την θέση του στον επόμενο παίκτη.
Νικητής βγαίνει αυτός που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς
 (ή πετραδάκια ή ξυλάκια)
Δημήτριος Γκόγκας
ΠΗΓΗ http://strimoniko.blogspot.gr