Από την Ομοσπονδία Συλλόγων Β/Δ Δωρίδας
Tom Στεφόπουλος, ο Κοκκινιώτης street-artist
![]() |
Ο Διογένης με το φανάρι του. O Τομ μεταφέρει την πατρίδα του στο τόπο εργασίας του. |

![]() |
Καλλιγραφία με μελάνι στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία του Πόρτλαντ |
Λούτσοβος, παλιά ονομασία του χωριού ΚΟΚΚΙΝΟΣ, που βρίσκεται σε προνομιάκη θέση, έχοντας την λίμνη ΜΟΡΝΟΥ πραγματικά στα πόδια του. Ουσιαστικά τα πόδια του χωριού η εύφορος κοιλάδα του Μόρνου, σκεπάστηκε από τα νερά της τεχνητής λίμνης και ανάγκασε τους κατοίκους να φύγουν και να εγκατασταθούν σε άλλα μέρη κυρίως στην ΑΘΗΝΑ.
![]() |
Ο Διογένης με το φανάρι του. O Τομ μεταφέρει την πατρίδα του στο τόπο εργασίας του. |
![]() |
Καλλιγραφία με μελάνι στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία του Πόρτλαντ |
Από την εφημερίδα του συλλόγου κροκυλιωτών δωριδος :
ΤΟ ΚΡΟΚΥΛΙΟ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΡΑΒΙΝΟ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την Έκθεση του συ- νταγματάρχη ε.α. Δημ. Δημητρίου (αντάρτικο όνομα Νι- κηφόρος) με τίτλο «Η συμμετοχή των Εβραίων στην Εθνική Αντίσταση» που διαπραγματεύεται τις δοκιμασίες Εβραί- ων πολιτών κατά τη διάρκεια της κατοχής του 1941-44. Ο Συνταγματάρχης Δημήτρης Δημητρίου (με το αντάρτικο όνομα Νικηφόρος), γεννήθηκε στο χωριό Επτάλοφος (Άνω Αγόριανη) και ήταν ο πρώτος αξιωματικός του ελληνικού στρατού που βγήκε στο βουνό κατά την κατοχή, στις γραμ- μές ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Το απόσπασμα αναφέρεται σε ένα άγνωστο για πολλούς Κροκυλιώτες γεγονός που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια του χειμώνα 1943-44. Ήταν η φυγάδευση στο Κροκύλειο με την βοήθεια του ΕΑΜ, μιας πολύ σημαντικής φυσιογνωμία του Ελληνικού Εβραϊσμού, του Αρχιραββίνου Αθηνών Ηλία Πινχά Μπαρζιλάι. Ο Αρχιραββίνος διέμεινε στο χωριό μας (δεν γνωρίζουμε σε ποιο σπίτι) το οποίο θε- ωρήθηκε και αποδείχθηκε τελικώς μία ασφαλή κρυψώνα από τους Γερμανούς. Πηγή του κειμένου που αναδημοσι- εύουμε είναι το Περιοδικό ΧΡΟΝΙΚΑ (Όργανο του Κεντρι- κού Ισραηλιτικού Συμβουλίου της Ελλάδας), Αριθ. Φύλλου 104, Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1989. Το γεγονός αυτό που θεωρούμε πως είναι αρκετά σημαντικό για την νεώτερη ιστορία του χωριού και ελπίζουμε προσεχώς να έχουμε πε- ρισσότερες πληροφορίες να σας δώσουμε.
Για τον Αρχιραββίνο Αθηνών Ηλία Π. Μπαρζιλάϊ
Στην περιοχή της δράσεώς μου ο Αρχιραββί- νος Μπαρζιλάϊ έφτασε το χειμώνα 1943-1944 (περιοχή Φωκίδας). Μαζί του ήταν η γυναίκα του και η μοναχοκόρη του (έτσι νομίζω, ότι ήταν το μόνο τους παιδί). Τους προώθησαν οι οργανώσεις του ΕΑΜ της περιοχής Φωκίδας σε ένα από τα ποιο ασφαλή χωριά της Δω- ρίδας, το Κροκύλειο. Τους τακτοποίησαν σε ένα θαυμάσιο σπίτι, που ο ιδιοκτήτης του έμε-
νε στην Αθήνα και δεν το χρησιμοποιούσε, τους προμήθευ- σαν άφθονα ξύλα, για το τζάκι τους, και τρόφιμα - ότι είχε ο κόσμος, φτωχά πάντοτε. Όμως η κόρη τους αρρώστησε και μάλιστα βαριά. Είχε τύφο, αρρώστια δηλαδή επικίνδυνη για τη ζωή τότε. Κάποια ημέρα στις αρχές του 1944, πέρασα από το Κροκύλειο. Όταν τελείωσα την ομιλία μου σε ένα καφενείο, προς τους κατοίκους του χωριού, η κυρία Σαΐτη (καταγόμενη από την Αμφίκλεια Λοκρίδας και παντρεμένη με τον Κροκυ- λιώτη Ελληνο-Αμερικανό Σαΐτη) μου σύστησε τον Αρχιραβ- βίνο Μπαρζιλάϊ και την γυναίκα του, που είχαν έρθει να ακού- σουν την ομιλία μου, προπαντός όμως να με ενημερώσουν για τις δυσκολίες τους και για την ασθένεια της κόρης τους. Μου ζήτησαν να πάμε και στο σπίτι που έμεναν. Μαζί με την κυρία Σαΐτη, που τους φρόντιζε και ιδιαίτερα όσο μπορούσε, και με τους συνοδούς μου αντάρτες πήγαμε. Η κόρη τους ήταν πράγματι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Τους υποσχέθη- κα ότι ια εύρισκα τρόπο, θα έκανα τα αδύνατα δυνατά να τους στείλω τρόφιμα και ιδιαιτέρως τροφές κατάλληλες για την άρ-
ρωστη κόρη τους. Πράγματι σε λίγες ημέρες, από άλλο χωριό, η Επιμελητεία του Τάγματος κατόρθωσε να εξασφαλίσει ένα φορτίο έως 80 οκάδες (πάνω από 100 κιλά δηλαδή) που το αποτελούσαν μακαρόνια, ρύζι, ζάχαρη, καφές, συμπυκνωμέ- νο γάλα, όσπρια, τυρί και άλευρα. Όταν, σε λίγο καιρό, ξανα- πέρασα από το Κροκύλειο, είχα την ευχαρίστηση να βρω την οικογένεια Μπαρζιλάϊ σε τελείως άλλη κατάσταση. Η κόρη τους είχε μπει στην ανάρρωση. Και οι δύο γονείς ήταν ενθου- σιασμένοι. Οι κάτοικοι του χωριού πάντα τους συμπαραστέ- κονταν με ότι είχαν. Στην επίσκεψή μου εκείνη στο Κροκύλειο, ο Αρχιραββίνος Μπαρζιλάϊ ήρθε στην πλατεία του χωριού και με παρακάλεσε να πήγαινα ξανά στο σπίτι τους, όπως και έγινε. Όταν με τη συνοδεία μου – και με συντροφιά ξανά την κυρία Σαΐτη – φτάσαμε στην κατοικία της οικογένειας Μπαρ- ζιλάϊ, ο Αρχιραββίνος και η γυναίκα του μας υποδέχτηκαν έξω από την πόρτα του ανώγειου διαμερίσματός τους και μέσα από την πόρτα, προστατευόμενη από τον ψυχρό άνεμο στε- κόταν η κατάχλωμη αλλά σε ανάρρωση κόρη τους. Και τότε ο Αρχιραββίνος Μπαρζιλάϊ έδωσε συγκινητική επισημότητα στην υποδοχή μας, βρήκε έξοχα λόγια να διερμηνεύσει την ευγνωμοσύνη όλων τους για το καλό που τους είχαμε κάμει. Θυμάμαι πως βρέθηκα σε δύσκολη θέση, προσπαθώντας να βρω και εγώ λόγια το ίδιο ωραία να απαντήσω στην προσφώ- νηση του Ηλία Μπαρζιλάϊ.
Σώθηκε από την εποχή εκείνη και ένα γράμμα του Αρχιραβ- βίνου Μπαρζιλάϊ για όλα αυτά τα περιστατικά. Σας στέλνω φωτοτυπία του και επειδή μπορεί να είναι δυσανάγνωστο, το αντιγράφω εδώ (με την ορθογραφία του):
«Κροκύλιον, 29 Απριλίου 1944
Προς τον Αξιότιμον Συν/στην Νικηφόρον
Είμαι κάτοχος της επιστολής σας 28 τρέχοντος μηνός και σας ευ- χαριστώ θερμότατα δια το μεγάλον ενδιαφέρον σας προς εμάς.
Μαζί με την επιστολήν παρέλαβα όλα τα τρόφιμα που μας στείλα- τε συμφώνως της αποδείξεως παραλαβής που σας στέλνω ξεχω- ριστά!
Επίσης ακριβώς σήμερα πριν οκτώ ημέρας παρέλαβα από την επιμελητείαν του 5ου Συντάγματος Άνω Παλαιοξάριον τα τρόφι- μα που είχαν μείνει εις το Λευκαδίτη και τα οποία είχατε σεις στεί- λει και καθυστέρησαν να μας τα στείλουν.
Μερικές ημέρες υποφέραμεν από έλλειψιν τροφίμων και σας τη- λεγραφήσαμε σχετικώς, αλλά όταν λάβαμε γνώση ότι ανώτερα συμφέροντα της πατρίδος σας απησχόλησαν, δεχτήκαμε την στέρησιν αυτή με υπερηφάνεια και υπομονή, επειδή πρώτα είναι τα συμφέροντα της πατρίδος και δεύτερον τα ατομικά. Εντούτοις
δεν θα λησμονήσω ποτέ την μεγάλην ενίσχυσιν που μας προσφέ- ρετε. Η μεγαλυτέρα μου ευχή είναι να στεφθούν όλαι αι ενέργειές σας με επιτυχείες και να αξιοθώμεν να σας δούμε δοξασμένον με την νίκη και την λευτεριά.
Σχετικώς με την παράκλησίν σας εάν έχουμε κάτι να σας ζητή- σουμε, σας εκφράζω την βαθυτέραν ευγνωμοσύνη μου για όλα τα τρόφιμα αυτά που με κάνουν σήμερα αρκετά πλούσιο.
Προς το παρών από τρόφιμα δεν έχουμε ανάγκη πλέον. Αλλά θα ήθελα από εσάς, ως ειλικρινής φίλος μας να αποφασίσετε μόνος σας δια το μέρος της διαμονής μας, εάν θεωρείται το Κροκύλειον ασφαλές από πάσης απόψεως να μείνουμε εδώ, μια φορά που είμαστε εγκατεστημένοι και έχομε και αρκετά τρόφιμα. Αλλά εάν η γνώμη σας είναι ότι περισσοτέραν ασφάλεια μπορούμε να έχουμε εις το Γενικόν Στρατηγείον, τότε να έχετε την καλωσύνη να μας στείλετε δύο ή τρεις, οι οποίοι θα μας συνοδέψουν και θα μας βοηθήσουν εις την επίταξιν ζώων εις τα διάφορα χωριά που πρέπει να περάσουμε.
Εν πάση περιπτώσει εμπιστευόμεθα απολύτως εις την κρίσιν σας και σας παρακαλώ να με θεωρήσετε ως έναν εκ των ειλικρινέστε- ρων φίλων σας, ο οποίος βλέπει εσάς έναν από τους γενναίους ήρωας της πατρίδος μας, σαν εκείνους που ξεσκλάβωσαν την Ελ- λάδα μας το ’21. Είθε ο θεός να είναι πάντα μαζύ σας και να ειδού- με την λευτεριά γρίγορα και να είμαι ευτυχείς να εκπληρώσω κι εγώ τας υποχρεώσεις μου, γνωρίζοντας σ’ όλον τον κόσμο το με- γάλο πατριωτικόν έργον σας, μαζί με όλους τους συναγωνιστάς του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ. Με συναγωνιστικούς χαιρετισμούς εκ μέρους της οικογένειάς μου.
Σας ευχαριστώ δια την μεταβίβασιν της επιστολής του... (λέξη δυσανάγνωστη)
Μετ’ ειλικρινούς φιλίας
Διατελώ
Ο Αρχιραββίνος Αθηνών Ηλίας Π. Μπαρζιλάϊ
YΓ: Δια τον καφέ ευχαριστούμε ιδιαιτέρως και όταν εξοικονομή- σουμε ζάχαρη, θα πιούμε εις την υγείαν σας.
Ο ίδιος
Θα σας παρακαλούσαμε, εάν σας είναι δυνατόν, κει έχετε, να μας στέλνατε ολόγον σαπούνι. Ευχαριστούμεν θερμότατα εκ των προτέρων και συγχωρίστε μας δια τον μεγάλον κόπον που σας δίδομεν.»
(Να μου επιτραπεί να προσθέσω μία γραφική λεπτομέρεια, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, για να εξυπηρετήσουμε την οικογένεια του Ηλία Μπαρζιλάϊ. Στις μετακινήσεις της οι- κογένειάς του στα ορεινά χωριά, η γυναίκα του Αρχιραββίνου ήταν αδύνατο να κρατηθεί μόνη της επάνω στα σαμάρια των μουλαριών. Ήταν συνέχεια πανικόβλητη, ότι θα έπεφτε στους γκρεμούς των βουνών, και έπρεπε δυο και τρεις χωρικοί να τρέχουν συνέχεια γύρω στο υποζύγιο και να την συγκρατούν να μην γκρεμιστεί και να την ενθαρρύνουν).
Σας περιμένουμε και στις υπόλοιπες εκδηλώσεις της Περιφέρειας.
Η Στερεά Ελλάδα ταξιδεύει με προορισμό το Σύνταγμα
Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών που λαμβάνονται για την προβολή της Στερεάς Ελλάδας, η Περιφέρεια ταξίδεψε μέχρι την Αθήνα όπου καθημερινά βρίσκεται στους συρμούς του μετρό, προσκαλώντας κάθε επιβάτη του να την επισκεφθεί.
Οι πόρτες του μετρό, μία για κάθε Περιφερειακή Ενότητα, ανοίγουν και σας “καλωσορίζουν”. “Παράθυρα με θέα” στη φύση, στην ιστορία, στον πολιτισμό, στο βουνό, στη θάλασσα, σε κάθε βαγόνι του συρμού, δίνουν πληροφορίες για αξιοθέατα, μνημεία, γευστικούς προορισμούς, δραστηριότητες.
Ταυτόχρονα, η Στερεά Ελλάδα “καταλαμβάνει” την πλατεία Συντάγματος, όχι για διαδήλωση, αλλά για γλέντι! και κερνάει, συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις του «Μια μικρή Ελλάδα στην Αθήνα».
Από την Πέμπτη 3 Μαρτίου έως και την Κυριακή 6 Μαρτίου σας περιμένουμε στο αποκριάτικο ταξίδι μας με γεύσεις, μουσική και πολιτιστικές εκδηλώσεις της Στερεάς Ελλάδας.
Την Πέμπτη και την Παρασκευή από τις 6μ.μ. έως τις 10μ.μ. αλλά και το Σάββατο και την Κυριακή από τις 11π.μ. έως τις 3μ.μ. κερνάμε με γεύσεις από όλες τις γωνιές της Στερεάς Ελλάδας.
Κοπή πίτας του Συλλόγου Κοκκίνου "Η Παναγια Θεοτόκου" Posted: 23 Feb 2016 07:00 PM PST Το Δ/Σ του πολιτιστικού Συλλόγου Κοκκίνου "Η Παναγια Θεοτόκου" Δωρίδας σας προσκαλεί στην ετήσια εκδήλωση των μελών και φίλων του Συλλόγου μας που θα πραγματοποιηθει στης 27-2-2016 ημερα Σάββατο και ώρα 18.00 στην στεγη Δωρικης Αδελφότητας, στο Παγκράτι Ιέρωνος & Τιμόθεου για την κοπή της πρωτοχρονιατικης πίτας.
|
Ερείπια κάστρου σε ύψωμα πάνω από τη λίμνη του Μόρνου, στη θέση της ακρόπολης της αρχαίας αιτωλικής πόλης Κάλλιον, που ταυτίζεται με το χωριό Βελούχοβο.
Το αρχαίο Κάλλιον και το Βελούχοβο είναι πλέον κάτω από το νερό της τεχνητής λίμνης. Γλύτωσε μόνο ο λόφος της αρχαίας ακρόπολης η οποία είχε οχυρωθεί και κατά το Μεσαίωνα.
Το Κάλλιον είναι στην περιοχή Δωρίδος και κατά την Ελληνιστική περίοδο ανήκε στην Αιτωλική Συμπολιτεία. Καταστράφηκε ολοσχερώς στην επιδρομή των Γαλατών το 270 π.Χ. και δεν ξανακτίστηκε ποτέ .
Κατά τη Μεσοβυζαντινή περίοδο, η Δωρίς είχε σχεδόν ερημώσει. Πριν από το 10ο αιώνα στην περιοχή εγκαταστάθηκαν λίγες οικογένειες Σλάβων, γεγονός στο οποίο οφείλεται ή ύπαρξη διάφορων σλαβικών τοπωνυμίων όπως «Βελούχοβο».
Η ακρόπολη οχυρώθηκε ξανά την εποχή της Φραγκοκρατίας, τον 13ο αιώνα. Το Λιδωρίκι και το Κάλλιον υπάγονταν στη βαρωνία των Σαλώνων και το κάστρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά της Δυτικής Ελλάδας όντας κοντά στα σύνορα με το Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Οι Φράγκοι έδωσαν μεγάλη σημασία στην περιοχή και έχτισαν φράγκικες εκκλησίες, γεφύρια, εργαστήρια κ.λπ. Γενικά η βαρωνία Σαλώνων και πιο ειδικά το φέουδο που είχε έδρα το Κάλλιον οδήγησε την περιοχή σε μια από τις σπάνιες περιόδους ευημερίας που γνώρισε ποτέ. Αυτό πιθανότατα κράτησε μέχρι τα μέσα του 14ου αιώνα.
Το Κάλλιον έπεσε στα χέρια των Τούρκων περί τα 1450. Το κάστρο δεν αξιοποιήθηκε επί Τουρκοκρατίας και ερήμωσε.
Το Πέτρινο Γεφύρι του Στενού από μια παλιά φωτογραφία |
Γράφει ο Γιάννης Χριστιάς Η φωτογραφία αυτή είναι της δεκαετίας του 1950 και τραβήχτηκε για λογαριασμό του εκδ. Οίκου Πεχλιβανίδη πριν κτιστεί ( λίγο πριν το '60) το τουριστικό περίπτερο του Στενού Λιδορικίου. Η γέφυρα είναι μεσαιωνική και ίσως κατασκευάστηκε από τους Ενετούς ή τους Φράγκους, των οποίων η βαρωνία των Σαλώνων έφτανε μέχρι το κάστρο του Βελούχοβου ( Καλλίου) και πέραν αυτού εκτείνετο η επικράτεια του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το κάστρο είχε καταστραφεί ολοσχερώς από τους Γαλάτες και από τότε οι Φράγκοι το ανακατασκεύασαν. Το Στενό ήταν από την αρχαία εποχή πέρασμα από την Ανατολική Ελλάδα, ακόμη και από τη Θεσσαλία μέςω Υπάτης - Καστριώτισσας, προς τη Ναύπακτο, πόλη των Δυτικών Λοκρών, και το εσωτερικό της Αιτωλίας. |
Το Συμβούλιο Επικρατείας με την αριθμό 299/2016 Απόφασή του, ακύρωσε οριστικά το Προεδρικό Διάταγμα διάλυσης/ συγχώνευσης της Μονής Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου, αποκαθιστώντας την ηρεμία και αποδίδοντας δικαιοσύνη.
Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως επανέρχεται στο νομικό καθεστώς ίδρυσής της, δια του ΠΔ έτους 1980, επί Μητροπολίτη Ναυπάκτου Δαμασκηνού Κοτζιά, ο οποίος είχε προωθήσει και το σχετικό αίτημα των Ιδρυτών του Κοινοβίου στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Επομένως η αδικία που πήγε να γίνει στην Μονή Μεταμόρφωσης ήλθε το ΣτΕ και την αποκατέστησε!